W ubiegłym roku świat nauki obiegła niezwykła informacja: w atmosferze Wenus rzekomo wykryto fosfiny, czyli gazy mogące świadczyć o występowaniu tam życia. Szybko pojawiły się jednak głosy sceptycyzmu.
Krytycy zwracali uwagę na potencjalne błędy w pomiarach oraz innych niż biologiczne źródłach fosfin. Wygląda na to, że drugi wariant jest bardzo prawdopodobny, o czym świadczy artykuł opublikowany na łamach Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America.
Czytaj też: Wenus i Mars będą rekordowo blisko. W koniunkcji weźmie też udział Księżyc
Ngoc Truong i Jonathan Lunine z Cornell University obliczyli, że jeśli Wenus jest tak samo aktywna wulkanicznie jak niektóre z najbardziej wulkanicznych obszarów na Ziemi, to może produkować stosunkowo duże ilości fosfin. Byłyby one wystarczająco duże, aby wyjaśnić, skąd się wzięły sygnały uznane za świadczące o obecności życia.
Wygląda na to, że obecność fosfin w atmosferze Wenus może być efektem aktywności wulkanicznej
Problem w tym przypadku stanowi obecność grubej wenusjańskiej atmosfery, która odpowiada również za występowanie niezwykle wysokich temperatur na tej planecie. Mogą one dochodzić do nawet 450 stopni Celsjusza, choć należy pamiętać, że w wyższych warstwach atmosfery temperatury są niższe, co miało stwarzać odpowiednie środowisko do utrzymania prostych form życia.
Czytaj też: W skład Układu Słonecznego miała wchodzić planeta Wulkan. Jej istnienie podważył Einstein
Wygląda więc na to, że obecność fosfin w atmosferze Wenus może być wyjaśniona tamtejszą aktywnością wulkaniczną. Obrazy uwiecznione przez sondy krążące nad drugą planetą od Słońca wydają się ukazywać świeżą lawę, choć nie ma pewności, z czym dokładnie mamy do czynienia. Dodatkowym potwierdzeniem tej hipotezy mogą być rosnące stężenia dwutlenku siarki wykryte w czasie pomiarów, teoretycznie związane z erupcjami. Truong i Lunine sugerują, że fosfor występujący w płaszczu Wenus może pochodzić z wulkanów, by następnie tworzyć fosfiny na skutek kontaktu z kwasem siarkowym.
