Reklama
aplikuj.pl

Filary tworzące Stonehenge mogą być naprawdę stare. Naukowcy przebadali „zaginione” próbki

Bloki tworzące megalityczną budowlę zwaną Stonehenge zostały ustawione w okresie neolitu, około 4500-5000 lat temu. Wygląda jednak na to, że same skały są znacznie starsze i mogą mieć nawet 1,6 mld lat.

Jedna z osób wykonujących prace konserwatorskie w obrębie Stonehenge zabrała w 1958 roku fragment tamtejszej skały. Po około 60 latach to, co wyniósł Robert Phillips, zostało zwrócone. Cylindryczny rdzeń został pobrany z filara numer 58, a w 2018 roku naukowcy zyskali okazję do przeprowadzenia jego analiz geochemicznych. Ustalenia na ten temat zostały następnie opisane na łamach PLOS ONE.

Czytaj też: Niemieckie Stonehenge stanowiło miejsce składania ofiar z ludzi. Nowe ustalenia sugerują też inne zastosowania

Prowadząc analizy, członkowie zespołu doszli do wniosku, iż skały użyte do zbudowania Stonehenge mogą liczyć nawet 1,6 mld lat. Objęta badaniami próbka składała się w 99,7% z kwarcu, a cala struktura tworzyła zazębiającą się mozaikę kryształów. Być może to właśnie ona zapewniała odpowiednio wysoką wytrzymałość, o której wiedzieli twórcy megalitycznej budowli.

Stonehenge to megalityczna budowla sprzed około 5000 lat

Wykonaliśmy tomografię komputerową skały, prześwietliliśmy ją promieniami rentgenowskimi, obejrzeliśmy pod różnymi mikroskopami i przeanalizowaliśmy jej sedymentologię i chemię. […] Z wyjątkiem analiz cienkich przekrojów i kilku metod chemicznych, wszystkie techniki, które zastosowaliśmy w badaniu były nowe zarówno dla Stonehenge jak i dla badań kamieni sarsenowych w Wielkiej Brytanii

David Nash, Uniwersytet w Brighton

Czytaj też: Skąd się wzięły konopie? Archeolodzy twierdzą, że udomowiono je w epoce kamienia

Część ziaren „uwięzionych” w skałach liczyła od 1 do 1,6 mld lat. I choć przeprowadzone badania dostarczyły pewnych odpowiedzi na temat Stonehenge, to nadal w grze pozostaje wiele pytań. Można wśród nich wymienić między innymi miejsce przechowywania dwóch innych rdzeni, które wywiercono z filara numer 58 w czasie renowacji w 1958 r. Obie próbki również zniknęły bez śladu.