Krionika, przynajmniej w ujęciu znanym z science fiction, zakłada możliwość długotrwałego zamrażania ludzkich tkanek, w celu „przywrócenia ich do życia” po określonym czasie. Wygląda na to, że naukowcy mogą być o krok bliżsi od osiągnięcia tego celu.
Wszystko za sprawą badań inspirowanych organizmami zamieszkującymi niezwykle chłodne wody Arktyki i Antarktyki. Na czele zespołu stanął Matthew Gibson z Uniwersytetu Warwick, który wraz ze swoimi współpracownikami próbował odtworzyć zdolność białek wiążących lód korzystając z syntetycznych polimerów. Wśród zalet takiego rozwiązania wymienia się możliwość łatwego modyfikowania i dostosowania do masowej produkcji.
Czytaj też: Starship SN4 od SpaceX przeszedł ważny test kriogeniczny
W ramach projektu CRYOSTEM Gibson przetestował te polimery, dodając je do próbek zawierających komórki macierzyste szpiku kostnego. Zostały one wzięte pod lupę, ponieważ często zamraża się je w czasie transportu. Obecnie nierzadko stosuje się rozpuszczalniki mające na celu ochronę komórek podczas zamrażania, ale nie zawsze zapewnia to oczekiwaną skuteczność.
Krionika zakłada możliwość długotrwałego zamrażania ludzkich tkanek i „przywracania” ich do życia
Okazało się, że z zastosowaniem polimerów można byłoby zmniejszyć ilość rozpuszczalnika potrzebnego do kriokonserwacji. Stanowiłoby to również postęp w badaniach, umożliwiając naukowcom efektywniejsze przechowywanie i rozmrażanie większej liczby komórek w warunkach laboratoryjnych. Dalsze postępy w tej sprawie powinny być możliwe za sprawą projektu ICE PACK, w ramach którego opracowuje się sposoby podawania leków i prowadzenia terapii.
Czytaj też: Syntetyczne komórki przechowujące wspomnienia? Naukowcy wykonali krok w do stworzenia sztucznego mózgu
Syntetyczne białka wiążące lód mogłyby być również pomocne w związku z zamrażaniem próbek tkanek. W tym przypadku na uwagę zasługuje projekt PROTECT, prowadzony przez Ilję Voetsa z Uniwersytetu Technologicznego w Eindhoven. Obszarem jego badań jest głównie zamrażanie i rozmrażanie komórek i tkanek serca. Obecnie tylko około połowa komórek nadaje się do wykorzystania po zamrożeniu podczas badań w laboratorium. Voets używa mikroskopii o bardzo wysokiej rozdzielczości, aby zrozumieć, w jaki sposób różne rodzaje syntetyków białek wiążących lód są w stanie zapobiegać temu zjawisku. Być może w najbliższych latach będziemy mogli skorzystać z dokonań jego i pozostałych naukowców.
