Homary, kraby i ośmiornice zostały niedawno uznane w Wielkiej Brytanii za istoty czujące. Wynika to z ponadprzeciętnych zdolności tych zwierząt. Okazuje się jednak, że inteligencja ośmiornic jest zróżnicowana.
Tak sugerują badania opublikowane na łamach Current Biology. Zostały one przeprowadzone przez Wen-Sung Chunga, który wykorzystał wraz ze współpracownikami aparat do obrazowania metodą rezonansu magnetycznego znacznie potężniejszy od dostępnych zazwyczaj w szpitalach. Następnie naukowcy przeprowadzili badania nad trzema gatunkami ośmiornic oraz tzw. wampirzycą piekielną i porównali zebrane dane z wynikami dotyczącymi innych gatunków.
Czytaj też: Ośmiornice mogą śnić niczym ludzie, choć z pewnymi różnicami
Wampirzyce piekielne są najprawdopodobniej ogniwem łączącym kałamarnice i ośmiornice, choć trudno je schwytać. Kiedy już udało się to zmienić oraz przeprowadzić skany ich mózgów, okazało się, że gładkość tych organów jest porównywalna z tą spotykaną u mniej inteligentnych ssaków. Wydaje się to związane z faktem, że wampirzyce prowadzą spokojny tryb życia i zamieszkują niezbyt zróżnicowane środowisko.
Ośmiornice różnią się między sobą inteligencją, co potwierdzają obrazy ich mózgów
Jednocześnie owe zwierzęta cechują się dużym naciskiem na odbieranie bodźców wizualnych, w czym pomagają im stosunkowo duże oczy. Z kolei ośmiornice występujące bliżej powierzchni, w przeciwieństwie do wampirzyc, posiadają większe mózgi, których budowa jest znacznie bardziej złożona. W efekcie przetwarzają one informacje szybciej i są zdolne do bardziej spektakularnych zachowań.
Czytaj też: „Szklana ośmiornica” zaobserwowana w głębinach Pacyfiku. Jest niemal całkowicie przezroczysta
Wśród tych ostatnich z pewnością na uwagę zasługuje fakt, iż są one w stanie współpracować z innymi gatunkami. Chung wymienia między innymi polowanie w towarzystwie pstrągów koralowych. Jak przebiega to zjawisko? Najpierw ryby wyszukują ofiary, która znajdują się poza ich zasięgiem. Następnie proszą o pomoc ośmiornice, które – korzystając ze swoich długich macek – są w stanie sięgnąć po cele ukryte na przykład między koralowcami. Na końcu dochodzi do podziału łupów.