Księżyc powstał około 4,5 miliarda lat temu po zderzeniu Ziemi z planetą wielkości Marsa. Uderzenie potężnego obiektu spowodowało wyrzucenie w przestrzeń kosmiczną ogromnych ilości materiału, z którego część spadła z powrotem na Ziemię, reszta natomiast uformowała Księżyc. Jako że nasz naturalny satelita powstał z materiału pochodzącego z Ziemi, znajdowane na jego powierzchni skały mają skład bardzo podobny do ziemskiego.
Mamy tutaj jednak do czynienia z kilkoma znaczącymi wyjątkami. Na powierzchni Księżyca występuje znacznie mniej sodu, cynku i potasu niż na Ziemi. Pierwiastki te łączy stosunkowo niska temperatura wrzenia, jednak czy może to tłumaczyć ich brak na naszym zimnym satelicie? Z czego wynika niedobór tych metali na srebrnym globie?
Badacze z Southwest Research Institute uważają, że znaleźli odpowiedź na to pytanie. Przeanalizowali oni zarówno dynamiczne, chemiczne jak i termiczne modele formowania się Księżyca i doszli do wniosku, że kluczem do odpowiedzi jest zmiana orbity powstającego satelity.
Kiedy Księżyc powstawał z pierścienia materiału wyrzuconego przez kosmiczną kolizję, początkowo zbierał materiał z jego zewnętrznych rejonów, by następnie, pod koniec, na skutek oddziaływania grawitacyjnego zagościć na pewien czas bliżej Ziemi. Okazuje się, że w tym czasie, kiedy powstawała najlepiej nam znana zewnętrzna warstwa satelity, dysk w pobliżu Ziemi był jeszcze na tyle gorący, że sód, cynk i potas nie zdążyły w nim jeszcze skondensować.
Uczeni uważają, że głębsze warstwy księżyca, powstałe w chłodniejszym regionie, mogą być bogatsze w brakujące na jego powierzchni pierwiastki. Tego przewidywania niestety jednak na razie nie jesteśmy w stanie zweryfikować.
[źródło i grafika: phys.org]
