Reklama
aplikuj.pl

Brakujące ogniwo? Ten hominid chodził jak człowiek i wspinał się niczym małpa

Sporo wysiłku sprawiło naukowcom zrozumienie, kiedy naszym odległym przodkom udało się uzyskać dwunożną postawę. Jednym z elementów tej układanki jest Issa, samica z gatunku Australopithecus sediba.

W 2008 r. w jaskini Malapa w Republice Południowej Afryki znaleziono skamieliny dorosłej przedstawicielki gatunku Australopithecus sediba. Liczące około 2 milionów lat szczątki były dość niekompletne, ponieważ brakowało w nich między innymi fragmentów kręgosłupa. W ten sposób osoby odpowiedzialne za analizę kości nie były w stanie określić, jakie było jego ułożenie.

Czytaj też: Czaszka sprzed tysięcy lat wyjaśnia, jak nasi odlegli przodkowie traktowali zmarłych

Było to ważne, ponieważ dolna część ludzkiego kręgosłupa jest zakrzywiona do wewnątrz i wygląda inaczej niż u małp człekokształtnych. Za sprawą tego elementu budowy jesteśmy w stanie utrzymać ciężar górnej części ciała w pozycji wyprostowanej. I choć dotychczasowe badania sugerowały, że około 2 milionów lat temu nasi przodkowie zyskali w pełni dwunożną postawę, to Issa najprawdopodobniej wspinała się też po drzewach niczym małpa.

Issa to hominid z gatunku Australopithecus sediba, który żył około 2 milionów lat temu

Struktura kości palców tej samicy pozwala sądzić, że dobrze radziła sobie ona z funkcjonowaniem w koronach drzew, podczas gdy elastyczny staw stopy umożliwiał jej pionową wspinaczkę. Ważnym elementem badań była też analiza uzębienia Issy, która sugeruje, że żywiła się ona w dużej mierze owocami i liśćmi. Dieta ta przypomina sposób żywienia współczesnych szympansów zamieszkujących sawannę.

Czytaj też: Archeolodzy znaleźli szczątki naszych przodków, które nie pasują ani do Homo sapiens ani do neandertalczyków

Z drugiej strony, kość udowa Issy łączyła się ze stawem kolanowym pod kątem, który sugeruje, że samica mogła poruszać się w wyprostowanej postawie. Szczegóły w tej sprawie, dostępne w eLife, mówią o tym, iż Issa „mogła i wspinała się z użyciem kończyn górnych równie dobrze jak wiele małp człekokształtnych, ale [jej kręgosłup] pokazuje również, że była w stanie wyjątkowo dobrze chodzić na dwóch nogach.” Można wiec stwierdzić, iż zarówno ona jak i inni przedstawiciele jej gatunku cechowali się budową kręgosłupa spomiędzy współczesnych ludzi i małp.