Nie jest tajemnicą, że Księżyc może regulować aktywność żywych organizmów. Niedawno przeprowadzone badania na ten temat zostały opublikowane na łamach Journal of Experimental Botany.
Cała materia na Ziemi, zarówno żywa, jak i martwa, doświadcza skutków występowania sił grawitacyjnych Słońca i Księżyca, przejawiających się w postaci pływów. Okresowe oscylacje wykazują dwa cykle dzienne i są modulowane miesięcznie i rocznie za sprawą ruchów tych dwóch ciał niebieskich. Wszystkie organizmy na naszej planecie ewoluowały w takich warunkach. W ramach artykułu staraliśmy się pokazać, że pływy grawitacyjne są odczuwalną i potężną siłą, która zawsze kształtowała rytmiczną aktywność tych organizmów.
Cristiano de Mello Gallep, University of Campinas
Czytaj też: Przez kilka miesięcy wykrywali fale grawitacyjne. Teraz poznali ich potencjalne źródło
Jak dalej wyjaśnia główny autor badania, zebrane informacje pozwalają sądzić, że nawet bez czynników takich oświetlenie czy temperatura, organizmy żywe są w stanie wykorzystać pływy grawitacyjne do przejawiania cyklicznych zachowań. Mając tego świadomość, naukowcy powinni lepiej projektować eksperymenty i unikać tych, w których kontroluje się kilka czynników środowiskowych, jednocześnie nie biorąc pod uwagę oscylacji grawitacyjnych.
Księżyc warunkuje występowanie sił pływowych na Ziemi
Co ciekawe, cykle grawitacyjne są znacznie powszechniejsze niż mogłoby się wydawać. Nie dotyczą bowiem wyłącznie prostych organizmów. Ludzie przebywający w ciemności mają tendencję do odczuwania cyklicznych wahań trwających 24,4-24,8 godzin. Są one zgodne z cyklem księżycowym. Podobną zależność zaobserwowano również u osób znajdujących się na przykład w jaskiniach. Jest to o tyle ważne, że przekłada się na fazy snu i czuwania czy pory spożywania posiłków.
Czytaj też: Chiny nie próżnują z poznawaniem Księżyca. Trzy nadchodzące misje zbadają naszego naturalnego satelitę
Efekt grawitacyjny Słońca i Księżyca stanowi zaledwie ułamek efektów grawitacyjnych Ziemi, ale mimo to jest on wystarczający do wywoływania pływów w oceanach, rzekach i jeziorach. Poza tym za jego sprawą dochodzi do ruchów płyt tektonicznych. Na przykład Wielki Zderzacz Hadronów przesuwa się za sprawą tych wahań o około 1 milimetr, co sprawia, że wyniki prowadzonych z jego wykorzystaniem badań muszą być odpowiednio korygowane.
