Doprowadzenie wody do stanu wrzenia wymaga bardzo dużej ilości energii, a robimy to regularnie – czy to przy przygotowaniu herbaty czy gotowaniu makaronu. Dlatego naukowcy z MIT zainteresowali się tym, czy proces ten można ulepszyć, aby pochłaniał mniejszą ilość energii.
Naukowcom udało się przyspieszyć wrzenie wody
Gdy woda w garnku lub innym pojemniku zbliża się do temperatury wrzenia, na dnie pojemnika tworzą się liczne bąbelki. Im większa jest ich liczba, tym bardziej wydajny staje się proces gotowania, ale tylko do pewnego momentu. Jeśli pęcherzyki tłumią się nawzajem, doprowadza do zjawiska, w którym transfer ciepła jest utrudniony. W rezultacie doprowadzenie wody do pełnego wrzenia zajmie więcej czasu i energii.
Zespół z MIT wziął to zjawisko pod lupę i postanowił zmaksymalizować tworzenie się bąbelków przy jednoczesnym unikaniu łączenia się ich i tym samym doprowadzania do przekazywania ciepła (z kuchenki) nie wodzie, a bąbelkom. Dokonał tego stosunkowo prosto, bo zespół sprowadził wszystko do specjalnej powłoki, która przyspiesza proces doprowadzania wody do wrzenia.
Czytaj też: Kosmiczny habitat ze zmienną grawitacją pozwoli dłużej przebywać w kosmosie?
Ta powłoka obejmuje szereg mikroskopijnych wgłębień na własnych „filarach” utrzymujących bąbelki tak, aby nie mogły rozprzestrzeniać się na siebie nawzajem. Powierzchnie wgłębień są też pokryte nanoskalowymi grzbietami, które zwiększają powierzchnię ogrzewaną. Wciąż należy przeprowadzić więcej badań, ponieważ obecna wersja technologii została przetestowana jedynie w małej skali, ale jej potencjał jest na tyle duży, że z pewnością znajdzie innych zainteresowanych badaczy.
