Szerokopasmowa emisja promieniowania gamma emitowanego przez blazar zwany Markarian 501 była przedmiotem badań prowadzonych przez międzynarodowy zespół naukowców. Ich rezultaty mogą doprowadzić do zrozumienia, w jaki sposób powstaje i różnicuje się promieniowanie pochodzące z blazarów.
Blazary to po prostu galaktyki, w których większość energii nie jest produkowana przez „typowe” składniki, takie jak gaz, pył i gwiazdy. Obserwowane widmo promieniowania tych galaktyk pochodzi w dużej mierze z tzw. dżetów. Blazary posiadają również relatywistyczne dysze skierowane bezpośrednio w stronę Ziemi. Astronomowie dzielą te obiekty na dwa rodzaje: FSRQ oraz BL Lac.
Markarian 501 znajduje się w odległości 456 milionów lat świetlnych od naszej planety i jest obiektem typu BL Lac. Już obserwacje sprzed ponad 20 lat wykazały, że emitowane przez niego wysokoenergetyczne promieniowanie gamma osiąga niezwykle wysokie wartości. Nowe badania, prowadzone przez Josefa Gonzaleza z Uniwersytetu La Laguna, dotyczyły przede wszystkim danych z lipca 2014 roku. Właśnie wtedy źródło promieniowania wykazywało się wzmożoną aktywnością.
Opierając się na zebranych informacjach, naukowcy wywnioskowali, że zmiany w szerokopasmowej emisji z tego blazara mogą wiązać się ze zmianami w przyspieszeniu i chłodzeniu elektronów w modelu dotyczącym zachowania dżetów. Poza tym zwrócili również uwagę na nietypową cechę występującą w wysokoenergetycznym promieniowaniu. Nie są jednak pewni, co ją wywołało.