Z nowych badań wynika, że w orbicie Merkurego znajduje się pyłowy pierścień oraz szereg asteroid krążących wokół Marsa.
Jak na ironię, pierścień pyłowy Merkurego został odkryty przez zespół próbujący znaleźć obszar wolny od pyłu. Dotychczasowa hipoteza zakłada, że wokół Słońca powinna znajdować się pusta strefa, ponieważ intensywne ciepło powinno odparować wszystkie cząstki kurzu znajdujące się zbyt blisko Słońca. Mapowanie tego obszaru może powiedzieć wiele o tym, co znajduje się w kurzu, a nawet wypełnić luki w historii powstawania układu słonecznego.
Naukowcy zbudowali model, który pomaga usuwać kurz z obrazów wykonanych przez STEREO, duet satelitów NASA krążących wokół Słońca, które badają Słońce z dwóch różnych kątów jednocześnie. Następnie zdali sobie sprawę, że mogą działać wstecz i użyć metody do znalezienia kurzu – lub jego braku. Oddzielając światło od korony słonecznej i odbijając kurz, mogą znaleźć teoretyczny obszar bez kurzu. Zamiast tego odkryli jaśniejszy pierścień na orbicie Merkurego, co wskazuje na występowanie dużego, nieznanego wcześniej pierścienia pyłowego.
Czytaj też: W ciągu ostatnich 10 lat w Marsa uderzyła asteroida
STEREO pomógł również potwierdzić obecność zakurzonego pierścienia w pobliżu Wenus w 2013 r., choć nadal nie wiadomo, w jaki sposób powstał. Teraz badacze uważają, że pierścienie pyłu po Wenus i Ziemi pochodzą z pasa asteroid. W miarę jak pył powoli przesuwa się w kierunku Słońca, jego część jest przechwytywana przez grawitację planet. Z czasem okazało się, że niekoniecznie musi tak być. Ostatecznie naukowcy zdali sobie sprawę, że jedynym modelem, który pasował do obserwowanego pierścienia, był ten, w którym grupa asteroid okrąża Słońce na tej samej ścieżce, co Wenus, ale jest na tyle daleko od planety, aby uniknąć uderzenia.
Astronomowie przeprowadzili symulację tego scenariusza, umieszczając 10 000 asteroid na orbicie Wenus. Po szybkim przesunięciu symulacji o 4,5 miliarda lat do dnia dzisiejszego ocalało około 800 z nich. Sugeruje to, że dawna grupa asteroid towarzyszyła Wenus od czasu powstania Układu Słonecznego, ale tylko niektóre są nadal obecne. Wchodzą one w skład opisywanego pierścienia pyłowego.
[Źródło: newatlas.com; grafika: NASA]
Czytaj też: Na zdjęciach satelitarnych widać dawne marsjańskie rzeki
