Chociaż nasz organizm jest kawałem świetnej biologicznej roboty, to można pomagać mu na wiele sposobów. To właśnie ma miejsce w przypadku tego bandażu na złamane kości.
Kiedy dochodzi do złamania, organizm z automatu zalewa miejsce urazu uzdrawiającym biochemikiem – adenozynę. Wspomniany bandaż wykorzystuje właśnie tą właściwość, bo został zaprojektowany tak, aby wchłonąć tę substancję i utrzymywać ją w okolicy dłużej, aby mogła wykonywać więcej pracy.
Zazwyczaj adenozyna, która jest naturalnie wysyłana do urazów kości jest szybko metabolizowana przez organizm. Naukowcy z Duke University z Karoliny Północnej pod kierunkiem prof. Shyni Varghese postanowili więc opracować metodę przechwytywania i przechowywania adenozyny w miejscu urazu, umożliwiając jej wypełnianie obowiązków leczniczych przez dłuższy czas.
W rezultacie powstał prototypowy bandaż, który można chirurgicznie nałożyć bezpośrednio na złamane kości. Zawiera cząsteczki boranu, które tworzą wiązania z cząsteczkami adenozyny obecnymi w miejscu uszkodzenia. Gdy wiązania te stopniowo słabną, adenozyna jest powoli uwalniana – ale tylko tam, gdzie jest potrzebna.
Jak wyjaśnia badaczka Varghese:
Adenozyna jest wszechobecna w organizmie na niskim poziomie i pełni wiele ważnych funkcji, które nie mają nic wspólnego z gojeniem się kości. Aby uniknąć niepożądanych efektów ubocznych, musieliśmy znaleźć sposób na utrzymanie lokalizacji adenozyny w uszkodzonej tkance i na odpowiednim poziomie.
W testach laboratoryjnych złamane kości myszy traktowano trzema rodzajami bandaży. Składały się one z bandaży zaprojektowanych w celu zatrzymania adenozyny wytwarzanej przez ich organizmy, bandaży, które zostały już „zagruntowane” adenozyną oraz bandaży, które ani nie zawierały, ani nie mogły uwięzić substancji chemicznej.
Po trzytygodniowym okresie, chociaż wszystkie myszy wykazywały oznaki gojenia, te, które były leczone dwoma rodzajami bandaży adenozynowych, wykazywały lepszy proces odbudowy kości. Zagruntowane bandaże mogą okazać się szczególnie przydatne u pacjentów z osteoporozą, których ciała nie wytwarzają adenozyny w odpowiedzi na złamane kości.
Naukowcy pracują teraz nad zwiększeniem zdolności bandaża do zatrzymywania adenozyny i dalej badają potencjalne skutki uboczne. Mają nadzieję, że ostatecznie stworzą produkt, który nieszkodliwie ulegnie biodegradacji po zakończeniu pracy.
