Miliardy lat temu cząsteczki na martwej i burzliwej Ziemi mieszały się, tworząc pierwsze formy życia. Teraz ludzie próbują zrozumieć, jak owe formy powstały.
Niektórzy twierdzą, że życie powstało z prostych łańcuchów cząsteczek. Inni z kolei mówią, iż wczesne reakcje chemiczne utworzyły samoreplikujące się RNA. RNA działa w końcu jako dekoder lub przekaźnik informacji genetycznej. Nowe badanie dostarcza dowodów na sensowność teorii związanej z RNA. Sęk w tym, że co najmniej jeden składnik wczesnego RNA może różnić się od tego, co znaleziono w jego współczesnej formie.
Współczesne RNA, obok szkieletu cukrowego i fosforanowego, składa się z czterech głównych nukleotydów zwanych adeniną (A), cytozyną (C), guaniną (G) i uracylem (U). Ale okazuje się, że wczesne RNA mogło zawierać nukleotyd, który nie jest częścią obecnej formy. W probówkach naukowcy umieścili wodę, odrobinę soli, bufor, i jony magnezu.
Warunki te są podobne do tych, które można znaleźć w słodkowodnym jeziorze lub stawie, jeziorze kraterowym lub jeziorach znalezionych w regionach wulkanicznych – chodzi o wszystkie miejsca, w których mogło powstać życie.
Następnie badacze dodali niewielki fragment RNA zwany startowym do dłuższego fragmentu RNA. Nowy RNA powstaje, gdy starter kopiuje matrycę RNA poprzez parowanie zasad. Zasady azotowe nukleotydów w unikalny sposób łączą się ze sobą; C wiąże się tylko z G, natomiast A wiąże się tylko z U. Potem Naukowcy dodali zasady nukleotydowe (A, C, G i U), aby mogły związać się z dłuższym fragmentem (szablonem), a tym samym przedłużyć krótszy fragment (starter).
Wyniki pokazały, że dzięki składnikom ze współczesnego RNA reakcja nie działała wystarczająco szybko, aby RNA mógł tworzyć się i replikować bez błędów.
Sytuacja zmieniła się, gdy naukowcy zaaplikowali inną substancję chemiczną, zwaną inozyną, zamiast cząsteczki opartej na guaninie. Badacze z zaskoczeniem stwierdzili, że RNA może tworzyć się i replikować dokładniej niż w mieszaninie zawierającej guaninę. Eksperyment podważa „powszechną mądrość, jakoby inozyna nie mogłaby być użyteczna” – podsumował John Sutherland odpowiedzialny za badanie.
[Źródło: livescience.com]
Czytaj też: Długie życie może nie zależeć od genów
