Bardzo możliwe, że ludzkość przestanie istnieć na własne życzenie, ale jest cień szansy, że wszystkie nasze osiągnięcia przetrwają wyginięcie dumnej rasy ludzkiej. Serwery, dyski twarde, pamięć flash, książki i inne fizyczne nośniki danych ulegną degradacji – nie wszystko jednak stracone. Politechnika Federalna w Zurychu znalazła sposób, aby zapisać dane na DNA – związku organicznym, który skrywa informacje o naszych genach. Dane na DNA mogą przetrwać całe milenia.
Jeden gram DNA może potencjalnie pomieścić 455 eksabajtów danych. Aby rozjaśnić nieco wielkość tych liczb podpowiem, że w jednym eksabajcie mieści się miliard gigabajtów, a 1000 eksabajtów przekształca się w jeden zetabajt. EMC – Firma zajmująca się zapisywaniem danych w chmurze obliczyła w 2011 roku, iż na całym świecie znajduje się 1,8 zettabajtów danych. Wygląda na to, że 4 gramy DNA pozwolą pomieścić wszystkie dane, które wytworzyliśmy na przestrzeni lat.
Jak to zrobić? DNA składa się z 4 typów molekuł, które formują pary. Aby zapisać informacje na DNA, naukowcy programują pary w taki sposób, jak w dwójkowym systemie liczbowym wykorzystywanym do tworzenia cyfrowych danych. W 2012 roku naukowiec z Uniwersytetu w Harvardzie zakodował na DNA pełną książkę, niestety problem pojawił się wtedy, kiedy trzeba było ją odczytać. Wtedy wydawało się to niewykonalne. DNA reaguje na temperaturę pokojową i zwyczajnie się w niej rozpada. Robert Grass – szef projektu, znalazł nowy sposób kodowania danych. Jego rada? „Traktujmy DNA jak skamielinę”. Drużyna odpowiedzialna za badania umieściła DNA w krzemowej otoczce – jej budowa podobna jest do skamieniałych kości i jednego z głównych składników szkła. DNA w otoczce umieszczono w pomieszczeniu o temperaturze 60 ºC, aby po kilku tygodniach sprawdzić wytrzymałość zapisanych tam danych.
Okazało się, że dane można było bez problemu odczytać. Grass twierdzi, że DNA przechowywane w temperaturze poniżej zero stopni Celsjusza , utrzyma dane na okres dłuższy niż milion lat. Płyty CD i DVD wytrzymują jedynie 25 lat, więc jedyna nadzieja w technologii zapisu danych na strukturze DNA. Proces jest niestety ogromnie kosztowny. Zapisanie 83 kilobajtów danych kosztowało instytut aż 1000 funtów. Jak to bywa ze wszystkimi nowymi technologiami, z czasem koszt spadnie, ale nie stanie się to prędko.
Źródło i zdjęcia: qz.comn
