Chociaż dla wielu par zamieszkanie razem oznacza duży krok w związku, to świeże badanie rzuciło nowe światło na rosnącą tendencję do mieszkania osobno.
Tego typu podejście w związku jest coraz częściej postrzegane jako nowy i lepszy sposób życia dla nowoczesnych par. Ankiety wcześniej sugerowały, że około 10% dorosłych w Europie Zachodniej, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Nowej Zelandii i Australii mieszka z dala od siebie. Idąc dalej, w Wielkiej Brytanii co czwarta osoba statystycznie określana jako „singiel” faktycznie ma intymnego partnera, ale nie pod swoich dachem.
Mieszkanie osobno zapewnia ponoć ludziom wszystkie zalety „singlowej autonomii” – robienia tego, co chcą przy jednoczesnym czerpaniu przyjemności z posiadania partnera. Badania serwisu The Conversation rzucają na to jednak mroczniejsze światło.
Okazuje się, że ludzie mogą żyć w związku osobno, ponieważ czują lęk, bezbronność, a nawet strach przed życiem z partnerem. Nawet pomimo tego typu podejścia w związku kobiety nadal często wykonują tradycyjne role.
Pytanie, czy tak naprawdę obecnie mieszkanie osobno jest tak wielkim problemem w utrzymywaniu zacieśnionych relacji z partnerem? W erze SMSów, Facebooka i rozmów telefonicznych jesteśmy, a przynajmniej możemy być w kontakcie z drugą połówką praktycznie cały czas. To, czy jest to dobre podejście pozostaje pod znakiem zapytania.
Jak podsumowuje badanie w postaci szczegółowej ankiety przeprowadzonej z 50 osobami w związku.
Zamiast poszukiwać nowej i lepszej formy związku poprzez oddzielne mieszkanie, ideał nadal pozostał „właściwą” rodziną, czyli wspólnym mieszkaniem, małżeństwem i domem rodzinnym.
Jednak respondenci często obawiali się tego ideału w praktyce, dlatego „wybrali” życie oddzielnie, co jest najlepszym sposobem radzenia sobie z tymi obawami przy jednoczesnym utrzymaniu relacji.
Często byli głęboko dotknięci wcześniejszymi związkami, zarówno pod kątem finansowym, jak i emocjonalnym.
Podsumowując z kolei wspomniane wywiady, ten powszechny trend jest niczym innym, jak przejawem ślepej miłości u niekoniecznie dobrze dobranych par, ale też ucieczką od strachów przeszłości i niechęcią brania zbytniej odpowiedzialności w obecnym związku.
