Na łamach The Conversation ukazał się artykuł autorstwa Jörga Wiedenmanna i Cecilii D’Angelo. Para naukowców sądzi, że niektóre koralowce mają bardzo nietypowy sposób ochrony, który przyspiesza ich regenerację po powrocie temperatur wody w oceanach do normalnych wartości.
Rzeczone badania rozpoczęły się od próby ustalenia, dlaczego tylko niektóre rafy pozostały kolorowe podczas blaknięcia, podczas gdy inne utraciły swoją barwę. Przeprowadzone próby miały na celu sprawdzenie, czy uda się odtworzyć to zjawisko w kontrolowanym środowisku. Najwyraźniej łączy się ono z procesami zachodzącymi wewnątrz koralowców poddanych stresowi cieplnemu.
W zdrowych koralowcach znaczna część światła słonecznego jest absorbowana przez fotosyntetyczne pigmenty glonów, a gdy koralowce je tracą, nadmiar światła przemieszcza się wewnątrz tkanki koralowca, odbijając się od białego szkieletu. Z kolei glony, które znajdują się wewnątrz koralowca, mogą się regenerować po blaknięciu, gdy warunki powrócą do normy. Kiedy jednak wnętrze koralowca jest jasno oświetlone, może to fatalnie działać na glony.
Czytaj też: Jaki był w przeszłości związek pomiędzy stężeniem CO2 i natlenieniem oceanów?
Tak wiadomość jest niezbyt optymistyczna, bowiem twałe blaknięcie prowadzi do degradacji koralowców i niszczenia całych raf. Co ciekawe, jeśli owe organizmy cierpią tylko na łagodne blaknięcie, niektóre gatunki koralowców zmieniają kolor, a glony mogą powrócić wcześniej. Wydaje się, że jest to coś w rodzaju naturalnego mechanizmu obronnego przed rosnącymi temperaturami wód oceanicznych.
Chcesz być na bieżąco z WhatNext? Śledź nas w Google News
