1500-letni fragment greckiego papirusu z napisami, które odnoszą się do Ostatniej Wieczerzy i „manny z nieba” może być jednym z najstarszych Chrześcijańskich amuletów.
Fragment został prawdopodobnie złożony i noszony wewnątrz medalionu lub wisiorka jako swego rodzaju ochrona przed urokami. Robert Mazz zauważył papirus pośród tysięcy składowanych w bibliotece instytutu John Rylands Research. Mówi on:
To jest ważne i nieoczekiwane odkrycie, ponieważ jest jednym z pierwszych zarejestrowanych dokumentów, który mówi o używaniu magii w kontekście chrześcijańskim. Jest też pierwszym tekstem, który ma odniesienie do Eucharystii.
Tekst na papirusie jest mieszanką fragmentów Psalmu 78: 23-24 i Ewangelii Mateusza 26: 28-30. Tekst został napisany na odwrocie paragonu, który wydaje się być do zapłatą podatku od ziarna. Prawie nieczytelne słowa odnoszą się do poborcy podatkowego z miejscowości Tertembuthis, położonej na wsi w Hermoupolis, starożytnego miasta. W dzisiejszych czasach znajduje się tam egipskie miasto el-Ashmunein.
Do dziś chrześcijanie używają fragmentów Biblii jako amuletów ochronnych. Znalezisko najprawdopodobniej zaczęło ten trend.
Datowanie radiowęglowe mówi, że papirus powstał pomiędzy 576 a 660 rokiem. Jego twórca znał Biblię, ale popełnił wiele błędów. Niektóre słowa są błędnie napisane, inne są w złej kolejności. Sugeruje to, że autor pisał z pamięci a nie kopiował oryginał. Z odkrycia wynika, że Chrześcijanie przyjęli starożytną egipską praktykę do noszenia amuletów ochronnych.
Praktyka ta stosowane jest do dziś. Wiele osób nosi krzyże, wizerunki Jezusa i Maryi. Chrześcijanie wierzą, że uchroni ich to od nieszczęścia.
Publikacja ukazała się w Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik.
Źródło: http://news.discovery.com/
