Pomidory bogate są w przeciwutleniacze, takie jak witamina C, likopen, β-karoten i fenole. Są to substancje zdolne do opóźniania lub hamowania procesów utleniania powodowanych przez wolne rodniki. Są one też zainteresowaniem wielu badaczy. Do tej pory, procesy hodowania pomidorów opierały się na zwracaniu uwagi na ich wielkość, wagę, kolor i kształt. Naukowcy szukają jednak innych odmian pomidora, które będą charakteryzowały się lepszymi cechami antyoksydacyjnymi.
Hodowcy roślin uważają, że najlepszym sposobem na ich ulepszenie jest tworzenie ich dzikich odmian. Dzikie gatunki pomidorów były stosowane w celu zwiększenia odporności warzyw na choroby, ale nigdy nie zostały przebadane ze względu na wpływ na zdrowie.
Naukowcy z Department of Molecular Biology and Genetics na Izmir Institute of Technology podjęli się tego zadania. Przeanalizowali oni trzy dzikie gatunki pod katem ich właściwości antyoksydacyjnych. W swojej publikacji, napisali oni:
Nasze analizy wykazały, że populacja Solanum habrochaites jest najlepszym materiałem dla poprawy aktywności przeciwutleniającej i zawartości polifenoli, które znacznie przekraczają wartość w gatunkach rodzicielskich.
Ten gatunek ma ponad 2-krotnie większą aktywność przeciwutleniającą i zawartość fenoli. Ma on też znacznie większą ilość witaminy C. Gatunek ten powinien być najlepszą opcją do tworzenia nowych odmian.
Źródło: http://phys.org/, zdjęcie: Agricultural Research Service, Wikimedia Commons
