Naukowcy z Instytutu Francisa Cricka scharakteryzowali budowę białka kolczastego tworzącego SARS-CoV-2 oraz innego koronawirusa, który występuje u nietoperzy. Przeanalizowane struktury dostarczają wskazówek dot. ewentualnych szczepionek.
W badaniach, których wyniki opublikowano na łamach Nature Structural & Molecular Biology, naukowcy scharakteryzowali białko kolczaste w wysokiej rozdzielczości. Wykorzystali w tym celu technikę zwaną mikroskopią krioelektronową, która zapewniła wgląd w niesamowitą ilość szczegółów. Następnie badacze porównali tę strukturę z białkiem kolczastym innego koronaawirusa, RaTG13, który pod tym względem przypomina SARS-CoV-2.
Okazało się, że białka kolczaste były podobne do siebie w ponad 97%, choć naukowcy znaleźli szereg istotnych różnic w obszarze, w którym SARS-CoV-2 łączy się z receptowami ACE2. To właśnie one odpowiadają za łączenie wirusa z ludzkim organizmem. Białko kolczaste w SARS-CoV-2 jest bardziej stabilne i wiąże się z ACE2 ok. 1000 razy mocniej niż w przypadku drugiego badanego wirusa.
Czytaj też: Koronawirus może doprowadzić do uszkodzeń mózgu. Co o nich wiemy?
Na podstawie swoich ustaleń naukowcy stwierdzili, że jest mało prawdopodobne, aby wirus pochodzący do nietoperzy – podobny do RaTG13 – mógł zakażać ludzkie komórki. Potwierdza to teorię, że SARS-CoV-2 jest wynikiem połączenia się różnych koronawirusów i ich ewolucji, prawdopodobnie za sprawą wielu odmiennych żywicieli. Zmiany w genomie wirusa, które mają wpływ na jego strukturę, mogą bowiem sprawić, że wirus będzie mógł w mniejszym lub większym stopniu dostać się do komórek organizmu gospodarza.
Chcesz być na bieżąco z WhatNext? Śledź nas w Google News
