Siedemdziesiąt pięć lat temu największa inwazja morska w historii świata rozpoczęła się wraz z lądowaniem w Normandii. Doprowadzając do zwycięstwa aliantów nad nazistami, wiktoria z 6 czerwca 1944 r. była od tamtej pory hucznie obchodzona. Nowe badanie analizujące nocne niebo w przeddzień lądowania pokazuje, jak ważną rolę w zwycięstwie odegrała astronomia.
Tuż przed tzw. D-Day, w którym uczestniczyli żołnierze z USA, Imperium Brytyjskiego, Kanady, Australii i innych krajów, Brytyjczycy rozpoczęli operację o nazwie Deadstick. Według amerykańskich historyków wojskowych, znana obecnie jako „jedna z najszybszych i decydujących o zwycięstwie inwazji”, Deadstick miała za zadanie przejąć dwa kluczowe mosty w pobliżu plaży Omaha.
Czytaj też: 11.000-letnie DNA ujawnia wskazówki dot. tego kim byli pierwsi Amerykanie
Zarządzany przez majora Johna Howarda plan powstał w marcu 1944 r. O 12:50 ludzie Howarda zaczęli kierować się w stronę lądowiska w pobliżu plaży. Jeśli śmiały atak na dobrze uzbrojonych nazistów miał się powieść, potrzebowali elementu zaskoczenia. To oznaczało brak sztucznego oświetlenia. Aby nawigować, zdecydowano, że szybowce będą latać w świetle księżyca. Nasz naturalny satelita odegrał ważną rolę w opracowaniu logistyki całego D-Day. Zaatakowanie plaży z wody oznaczało wzięcie pod uwagę pływów, na które wpływa grawitacja księżycowa. Siły alianckie potrzebowały odpływu w okolicach wschodu słońca, aby skutecznie przeprowadzić inwazję, co ograniczyło jej termin do zaledwie 3 dni, pomiędzy 5 a 7 czerwca. Według Olsona żadna z tych dat nie wiązała się z późno wschodzącym Księżycem, co również było ważne.
Alianci potrzebowali płytkiej wody, aby rozbroić niemieckie zabezpieczenia na plaży, a jednocześnie wysokiej, aby dokonać desantu. Nawet bez późnego wschodu Księżyca operacja Deadstick była całkowitym sukcesem.
[Źródło: popularmechanics.com; grafika: RAF]
Czytaj też: Muzeum ujawni więcej smaczków o komputerze Colossus z II WŚ
