Sonda Cassini wykonała serię przelotów między Saturnem a jego pierścieniami. Patrząc na siłę ich grawitacyjnego przyciągania, naukowcy byli w stanie oszacować ich masę. Okazało się, że stanowi ona ok. 40 procent masy księżyca Saturna – Mimasa. Dla porównania Mimas jest 2000 razy mniejszy niż ziemski księżyc, co oznacza, że w pierścieniach Saturna jest stosunkowo mało materiału.
Pozwala to sądzić, że charakterystyczne pierścienie Saturna powstały stosunkowo niedawno i mają z pewnością mniej niż 100 milionów lat. Istnieje możliwość, iż nie mają nawet 10 milionów lat. Naukowcy zastanawiali się, czy pierścienie powstały z lodowych szczątków w tym samym czasie co planeta, 4,5 miliarda lat temu, czy może wtedy, gdy grawitacja Saturna przechwyciła kometę lub obiekt z pasu Kuipera i zmieniła go w skały, które zaczęły orbitować wokół planety. Dowody wskazują na to, że Saturn był pozbawiony pierścieni przez dłuższy czas po jego utworzeniu.
Naukowcy wykorzystali te dane do analizy powierzchni Saturna oraz wnętrza planety. Odkryli, że w jej atmosferze wieją potężne wiatry, których nie można było obserwować z kosmosu i które wyjaśniały grawitacyjne fluktuacje między planetą a pierścieniami. Powierzchniowe chmury wokół równika Saturna obracają się o cztery procent szybciej niż ich niższa warstwa.
[Źródło: digitaltrends.com; grafika: NASA]
Czytaj też: Pierścienie Saturna pozwalają obliczyć prędkość z jaką się obraca
