Nowe badania ograniczyły wiek Księżyca do około 50 milionów lat po powstaniu Układu Słonecznego. Ten narodził się 4,56 mld lat temu, podczas gdy Księżyc miał powstać około 4,51 mld lat temu. Aby to sprawdzić, naukowcy przeanalizowali skład chemiczny różnorodnych próbek pobranych podczas misji Apollo.
21 lipca 1969 r. ludzkość postawiła pierwsze kroki na innym ciele niebieskim. W ciągu kilku godzin na powierzchni Księżyca załoga Apollo 11 zebrała i sprowadziła na Ziemię 21,55 kg próbek. Niemal dokładnie 50 lat później próbki te wciąż dostarczają informacji o kluczowych wydarzeniach we wczesnym Układzie Słonecznym i historii na linii Ziemia-Księżyc. Określenie wieku Księżyca jest również ważne, aby zrozumieć, w jaki sposób i kiedy powstała Ziemia oraz jak ewoluowała ona na samym początku funkcjonowania Układu Słonecznego.
Czytaj też: Indyjska misja Chandrayaan-2 na Księżyc właśnie się rozpoczęła
Księżyc prawdopodobnie uformował się w następstwie olbrzymiej kolizji między ciałem planetarnym wielkości Marsa a wczesną Ziemią. Z biegiem czasu nasz naturalny satelita wyłonił się z chmury materiału wyrzuconego na orbitę Ziemi. Nowonarodzony Księżyc był pokryty oceanem magmy, który podczas schładzania tworzył różne rodzaje skał. Skały te zarejestrowały informacje o formowaniu się Srebrnego Globu i nadal można je znaleźć na jego powierzchni. Naukowcy wykorzystali związek między rzadkimi pierwiastkami – hafnem, uranem i wolframem – jako sondę.
Poprzez połączenie informacji o hafnie i wolframie zmierzonych w próbkach z misji Apollo z danymi z eksperymentów laboratoryjnych, badanie wykazało, że Księżyc zaczął „krzepnąć” już 50 mln lat po uformowaniu się Układu Słonecznego.
[Źródło: phys.org; grafika: Maxwell Thiemens]
Czytaj też: Cegły z księżycowej gleby mogą zapewnić ciepło i elektryczność tamtejszym osadnikom
