Naukowcy z University of Manchester odkryli interesujące zjawiska, gdy wiele różnych dwuwymiarowych materiałów łączy się w heterostruktury van der Waalsa.
Te heterostruktury są czasami porównywane do klocków Lego, w których poszczególne bloki reprezentują różne atomowo cienkie kryształy, takie jak grafen i są ułożone jeden na drugim, tworząc zupełnie nowy rodzaj materiału.
Zespół opublikował swoją pracę w Science Advances, skupiając się na tym, jak różne kryształy zaczynają zmieniać nawzajem swoje podstawowe właściwości, gdy są blisko siebie. Szczególnie interesujące jest to, gdy dwa kryształy są ściśle dopasowane i tworzą prążki moiré’a. Wykazano, że ten wzór wpływa na szereg właściwości materiałów 2D, ale zazwyczaj geometria wzoru mory ogranicza charakter i wielkość efektu.
Wspomniany wzór jest spowodowany niedopasowaniem i rotacją między warstwami materiałów, co daje geometryczny wzór podobny do kalejdoskopu.
Zespół złamał to ograniczenie, łącząc wzory moiré’a w coś pokroju „super- moiré’ów” w grafenie, kapsułkując heksagonalny azotek boru. Naukowcy zademonstrowali naturę tych kompozytowych sieci, pokazując modyfikacje struktury pasma w grafenie w reżimie niskoenergetycznym. Ponadto sugerują, że wyniki mogą dostarczyć nowych kierunków badań i produkcji urządzeń.
