Niebezpieczne rasy, takie jak np., rottweiler czy pitbull, stwarzają największe zagrożenie, jednak ich przedstawiciele mogą jedynie pozazdrościć zaciekłości mniejszym psom. Mógł się o tym przekonać każdy, kto miał do czynienia z różnymi czworonogami.
Oczywiście pojawia się pytanie, skąd taka zależność? James Serpell z University of Pennsylvania, proponuje zacząć debatę od określenia, jakie gabaryty odnoszą się do „małego psa”. Jego zdaniem za próg można uznać masę nieprzekraczającą 9 kilogramów. Artykuł opblikowany przed laty na łamach Applied Animal Behaviour Science sugerował, że jamniki, chihuahua i Jack Russell teriery są najbardziej skłonne do atakowania innych. Badania wykorzystywały opinie zebrane od właścicieli ponad 30 różnych ras psów.
Czytaj też: Czy psy mogą być zazdrosne o ludzi?
Wytłumaczenie tego fenomenu autorstwa Serpella jest dość prozaiczne: mniejsze psy są bardziej bojaźliwe, dlatego znacznie częściej występują u nich reakcje obronne. Są one więc napędzane bardzo podstawowym czynnikiem, czyli strachem. Poza tym, wina może leżeć po stronie właścicieli, którzy infantylizują swoich pupili, nadmiernie ich chroniąc i izolując. W efekcie czworonogi niewystarczająco socjalizują się z innymi i nie są w stanie nauczyć się prawidłowych reakcji na pewne sytuacje.
Małe psy mogą być bardziej agresywne ze względu na strach bądź cechy genetyczne
Istnieje również inne, bardzo interesujące wyjaśnienie: przez tysiąclecia ludzie nie zwracali wagi na agresywne zachowania u małych psów, ponieważ i tak nie stanowią one zagrożenia. W efekcie tego typu osobniki nie były usuwane z linii genetycznych i przekazywały swoje cechy kolejnym pokoleniom. W efekcie obecnie wysoka agresja u niewielkich czworonogów jest powszechna (choć nadal mało kto zwraca na nią uwagę).
Czytaj też: CIA próbowała stworzyć zdalnie sterowane psy. Kulisy eksperymentu szokują
Co ciekawe, niektóre małe rasy stanowią wyjątek od przytoczonej reguły. Jednym z przykładów jest Coton de Tuléar, czyli niewielka, biała i puszysta „maskotka”. Przedstawiciele tej rasy cechują się duży spokojem i potulnością, ale naukowcy zastanawiają się, czy ich niechęć do agresji nie jest wynikiem… niezdolności do większej aktywności fizycznej. Poza tym, badania sugerują, iż skłonność do ataków na otoczenie można powiązać z długością nóg – im krótsze kończyny, tym większa szansa, że pies będzie agresywny.
