Ogromne niszczyciele, takie jak typu Zumwalt, 055, Atago i DDH-III, przewyższają konwencjonalne niszczyciele pod względem rozmiarów, uzbrojenia i osiągów. Wybraliśmy 5 największych – w oparciu o wyporność z pełnym obciążeniem – niszczycieli na świecie.
Niszczyciele typu Zumwalt (DDG-1000)
Wielozadaniowe niszczyciele klasy Zumwalt, budowane przez General Dynamics Bath Iron Works dla US Navy, są największymi na świecie niszczycielami w historii o wyporności z pełnym obciążeniem 15 656 ton. Budowa klasy Zumwalt rozpoczęła się w lutym 2009 roku, a główny okręt tej klasy – USS Zumwalt (DDG 1000) – został zwodowany w październiku 2013 roku i przekazany do służby w październiku 2016 roku.
Każdy niszczyciel klasy Zumwalt ma długość 186 m i szerokość 24,5 m, a jego załogę stanowi 158 osób. Okręty są wyposażone w cechy stealth i mogą prowadzić operacje wojny przeciwlotniczej i przeciw okrętom podwodnym, pływając z prędkością 30 węzłów.
Okręty są uzbrojone w 80-komorowy system wyrzutni pionowej (VLS), dwa zaawansowane działa 155 mm i dwa systemy dział bliskiego zasięgu (CIGS) 30 mm. Na okręcie zastosowano również technologie o krytycznym znaczeniu, takie jak całkowicie elektryczny zintegrowany system zasilania oraz system kontroli uszkodzeń. Wyposażenie lotnicze na pokładzie okrętów obejmuje duży pokład lotniczy i hangar.
Niszczyciele rakietowe typu 055
Wyporność z pełnym obciążeniem wynosząca około 13 000 ton sprawia, że niszczyciele rakietowe typu 055 są idealnymi jednostkami bojowymi budowanymi przez Jiangnan Shipyard i Dalian Shipbuilding Industry Company (DSIC) dla Marynarki Wojennej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej (PLAN).
Pierwszy okręt tej klasy – Nanchang (101) – został zaprezentowany publicznie podczas parady z okazji 70. rocznicy powstania PLAN, która odbyła się w kwietniu 2019 r. Każdy niszczyciel typu 055 charakteryzuje się kadłubem stealth o wymiarach 180 m długości i 20 m szerokości. Jego połączony napęd z turbiną gazową (COGAG) zapewnia maksymalną prędkość 30 węzłów.
Niszczyciele rakietowe typu 055 są uzbrojone w dwufunkcyjne działa morskie H/PJ-38 130 mm, system broni bliskiego zasięgu H/PJ-11, pociski rakietowe ziemia-powietrze HHQ-9, pociski manewrujące YJ-18 do zwalczania okrętów/ataków lądowych, pociski rakietowe do ataku lądowego CJ-10 oraz torpedy przeciw okrętom podwodnym.
Niszczyciele rakietowe Atago
Wyporność z pełnym obciążeniem ponad 10 000 ton oraz możliwość przewożenia załogi liczącej 300 żołnierzy sprawia, że obsługiwane przez Japońskie Morskie Siły Samoobrony (JMSDF) niszczyciele rakietowe klasy Atago są jednymi z największych tego typu okrętów na świecie. Klasa Atago jest zaawansowaną wersją klasy Kongo i mierzy 165 m długości.
Pierwszy niszczyciel tej klasy – Atago (DDG-177) – został przekazany do służby w marcu 2007 roku, a drugi okręt wojenny – Ashigara (DDG-178) – wszedł do służby w JMSDF w marcu 2008 roku.
Systemy uzbrojenia na pokładzie klasy Atago to system Aegis, Mk-41 VLS, dwie armaty 20 mm, działo Mark 45 Mod 4 127 mm, pociski przeciwokrętowe oraz potrójne wyrzutnie torped Typ 68. Niszczyciel posiada lądowisko i hangar dla jednego śmigłowca. Jego turbinowy napęd gazowy zapewnia maksymalną prędkość 30 węzłów.
Niszczyciele rakietowe typu Arleigh Burke
Niszczyciel rakietowy typu Arleigh Burke DDG 51 był pierwszym tego typu okrętem wyposażonym w system walki Aegis. Pierwszy niszczyciel klasy Arleigh Burke wszedł do służby w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych w 1991 roku.
Klasa niszczycieli budowana jest przez Bath Iron Works oraz Huntington Ingalls Industries i obecnie obejmuje 66 niszczycieli w trzech wersjach, a mianowicie Flight I (DDG 51-71), Flight II (DDG 72-78) oraz Flight IIA (DDG 79 i późniejsze okręty). Obecnie trwa budowa wersji Flight III. Okręty Flight IIA mają wyporność pod pełnym obciążeniem 9 648,4 t.
Najnowsze wersje klasy Arleigh Burke (Flight IIA) uzbrojone są w pociski Standard, pionowo wystrzeliwane pociski ASROC, pociski Tomahawk, pociski Evolved Sea Sparrow Missiles (ESSMs), torpedy MK-46, CIWS oraz działo MK 45. Cztery turbiny gazowe LM 2500-30 napędzające dwa wały pozwalają jednostce pływać z maksymalną prędkością ponad 30 węzłów.
Niszczyciele rakietowe projektu 1155
Niszczyciele rakietowe projektu 1155 to klasa największych niszczycieli rosyjskiej marynarki wojennej. Udałoj II jest unowocześnioną wersją niszczycieli przeciw okrętom podwodnym klasy Udałoj I i ma wyporność 8900 ton przy pełnym obciążeniu.
Niszczyciel klasy Udałoj II został wyposażony w przeciwokrętowy system rakietowy, samoobronny system rakietowy ziemia-powietrze (SAM) Kinżal, Kortic SAM, CIWS, torpedy przeciw okrętom podwodnym oraz wyrzutnie rakiet przeciw okrętom podwodnym. Niszczyciel wyposażony jest w pokład i hangar dla dwóch śmigłowców. Zastosowana na okręcie kombinowana turbina gazowa z turbiną gazową (COGAG) umożliwia osiągnięcie maksymalnej prędkości przelotowej 32 węzłów.
Stocznia Jantar w Kaliningradzie otrzymała początkowo kontrakt na budowę trzech okrętów Udałoj II, ale tylko główny okręt – Admirał Czabanenko – został przekazany do eksploatacji w styczniu 1999 roku. Pozostałe dwa niszczyciele zostały zezłomowane z powodu problemów z finansowaniem.
