Europejska Agencja Kosmiczna synchronizuje zegary atomowe z odległymi, szybko wirującymi gwiazdami neutronowymi, zwanymi pulsarami.
Projekt kierowany przez prywatną spółkę GMV jest wykorzystywany do rozwoju zegarów używanych w globalnym systemie nawigacji satelitarnej „Galileo”. Oparty na pulsarach system „PulChron” łączy długoterminową stabilność pomiarów pulsarowych z precyzją wibrujących atomów, aby stworzyć dokładniejsze zegary.
Fizyk Jocelyn Bell Burnell odkryła pulsary w 1967 roku. Dziś wiemy, że są one gwiazdami neutronowymi – niewielkimi, ale niesamowicie gęstymi centrami większych gwiazd, które wyrzucają wiązkę promieniowania podczas obracania się z zadziwiającą regularnością. Ich dokładna częstotliwość sprawia, że są doskonałymi kontrolerami czasu. W końcu zegar to coś, co tyka w równych odstępach czasu, które można wykorzystać do pomiarów. PulChron pobiera dane z pięciu radioteleskopów, które obserwują 18 pulsarów. Z kolei zegary atomowe opierają swoje działanie opiera na zliczaniu okresów atomowego wzorca częstotliwości.
Zegary używane przez Galileo wymagają ponownej synchronizacji z naziemnymi zegarami atomowymi co kilka godzin. Projekt PulChron ma na celu dodanie długoterminowej stabilności pulsarów w celu sterowania zegarami atomowymi, zarówno w przypadku Galileo, jak i przyczynienia się do ustawienia uniwersalnego czasu koordynowanego (UTC).
[Źródło: gizmodo.com; grafika: ESA]
Czytaj też: Naukowiec okradziona z nagrody Nobla otrzymała po ponad 40 lat odszkodowanie
