Najnowsze zdjęcia galaktyki Whirlpool od NASA jasno wskazują, że obserwacja galaktyk w różnych spektrum światła jest bardzo ważna. Nic więc dziwnego, że teleskopy raz przechwytują obrazy w widmie widzialnym, a innym razem w podświetleni.
Czytaj też: Jak wygląda Ziemia z perspektywy Księżyca?
Porównanie ukazuję tę samą galaktykę, ale w innych długościach fal światła. Po skrajnie lewej stronie Whirlpool szczerzy się do nas w widmie światła widzialnego. Tak wyglądałaby galaktyka, gdybyś obserwował ją przez potężny teleskop, jak np. ten z Kitt Peak W National Observatory o długości 2,1 metra, którego tutaj użyto. Te ziemne wiry pomiędzy gwiazdami są pyłem, który blokuje światło z gwiazd za nimi.
Na obrazie 'b’ widać kombinację dwóch źródeł danych, a dokładnie pierwszego obrazu, ale z dodanymi danymi z teleskopu Spitzera, który rejestruje fale podczerwone. Łącząc te dwa źródła danych, widzimy zobaczyć szczegóły, które nie były widoczne na pierwszym obrazie. Tam, gdzie wcześniej wirowały ciemne pyły, teraz widzimy znacznie więcej szczegółów. Tych jest znacznie więcej na obrazie 'c’ i 'd’, które przedstawiają dane z teleskopu Spitzera dwóch różnych zakresach światła podczerwonego.
Grafika 'c’ przedstawia połączenie zdjęć wykonanych w 3,6, 4,5 i 8 mikronach, gdzie każda pojedyncza gwiazda, to niewielka niebieska kropka. Z kolei grafikę 'd’ buduje ten sam zestaw, co 'c’, ale z narzuconym dodatkowo obrazem przy długościach fal światła rzędu 24 mikronów. Ta pokazuje obszary, w których pył jest gorący, więc wiemy, że te biało-czerwone regiony są miejscami, w których powstają gwiazdy.
Wartość tych różnych obrazów idealnie pokazuje to, że stosując różne metody obserwowania kosmosu, astronomowie mogą dostrzec cechy, które przy tradycyjnym podejściu byłyby ukryte.
Czytaj też: Uderzenie komety w Ziemię mogło doprowadzić do powstania życia
Źródło: Digital Trends
