Głuchej społeczności grozi wykluczenie z wielu aspektów współczesnej nauki, ponieważ liczba nowych osiągnięć wyprzedza rozwój języka migowego. Z tego powodu tego typu osoby nie są w stanie zrozumieć kolejnych odkryć.
Dr Olja Panic prowadzi projekt mający na celu opracowanie 50 nowych „znaków”, które pomogą wyjaśnić jej badania nad sposobem tworzenia się układów planetarnych.
Większość osób niesłyszących w Wielkiej Brytanii, które korzystają z języka migowego, używa brytyjskiego języka migowego (BSL), który ma około 100 podstawowych znaków opisujących koncepcje astronomiczne. Potrzeba jednak czasu, aby kolejne osiągnięcia zostały przetłumaczone na język migowy. Na przykład, o czarnych dziurach mówi się od dziesięcioleci, ale dopiero w ciągu ostatnich kilku lat powstał znak, który je opisuje.
Profesor Carlos Frenk dodał, że ten innowacyjny projekt nie tylko pomoże członkom społeczności osób niesłyszących pogłębić własną wiedzę, ale także pozwoli im podzielić się swoimi doświadczeniami z naukowcami.
Podczas dwudniowych warsztatów dr Panic pracowała z ekspertami w dziedzinie języka migowego, głuchoniemymi naukowcami oraz entuzjastami astronomii, nad zaprojektowaniem ponad 50 nowych znaków, które obejmą tak trudne pojęcia jak dyski protoplanetarne, egzoplanety i teleskopy interferometryczne.
Problem polega na tym, że terminy używane w astronomii i astrofizyce są bardzo specjalistyczne i często nie łączą się z obrazem wizualnym. To, co próbowali zrobić autorzy projektu, to wbudować i rozszerzyć już istniejące znaki astronomiczne.
