W skałach, które powstały przed milionami lat, znajdują się pokłady plutonu-244. Ten radioaktywny izotop najprawdopodobniej powstał w jednym z kosmicznych wydarzeń i ma pozaziemskie pochodzenie.
Fizycy odkryli te radioaktywne izotopy w próbkach zebranych na głębokości 1500 metrów pod powierzchnią Oceanu Spokojnego. Zdobycie wiedzy na temat tego, skąd pluton-244 się tam wziął, może dostarczyć wielu informacji o kosmicznych zjawiskach, do których doszło w odległości kilkuset lat świetlnych od Ziemi i to w całkiem nieodległej przeszłości. Artykuł w tej sprawie ukazał się na łamach Science.
Czytaj też: Supernowa zawiera pęcherzyki, które mogą stanowić rozwiązanie zagadki dot. eksplodujących gwiazd
W całej historii Wszechświata doszło do wielu kolizji oraz eksplozji gwiazd, które rozrzuciły po Drodze Mlecznej ogromne ilości pyłu i gazu. Obłoki te składały się m.in. z żelaza, uranu, plutonu, złota i innych ciężkich pierwiastków. Część z nich trafiła oczywiście na Ziemię, choć nie wszystkie pierwiastki znalazły się na naszej planecie w takiej samej formie. Różnice w liczbie neutronów sprawiają, że niektóre z nich są bardziej stabilne od innych. Np. żelazo-60 jest izotopem, który bardzo szybko znika ze względu na jego okres połowicznego rozpadu.
Pluton-244 mógł powstać za sprawą eksplozji jednej z supernowych
W tym przypadku chodzi jednak o pluton-244, izotop o okresie połowicznego rozpadu wynoszącym nieco ponad 80 milionów lat. Naukowcy natrafili łącznie na dwie różne grupy żelaza-60, które musiały pojawić się na naszej planecie w ciągu ostatnich 10 milionów lat. W obu przypadkach znaleźli również niewielkie, choć wykrywalne ilości plutonu-244. Ze względu na stosunkowo niską ilość plutonu w tych próbkach, nie ma pewności, czy za pojawienie się tych izotopów odpowiadały eksplozje supernowych. Winowajcą mógł być bowiem inny z tzw. procesów r.
Czytaj też: Powstał rekordowo lekki izotop uranu, a naukowcy mają pomysł na jego wykorzystanie
Z drugiej strony, biorąc pod uwagę ilość żelaza-60, astrofizycy zakładają, że pasuje ona do kilku supernowych, które eksplodowały w odległości od 160 do 330 lat świetlnych od Ziemi. Jeśli uda się dokładniej zbadać stosunek izotopów w znalezionych próbkach, to wtedy naukowcy będą mogli zawęzić pole poszukiwań i być może ostatecznie wskazać miejsce i czas, w których doszło do wydarzenia odpowiedzialnego za dostarczenie plutonu-244 pod powierzchnię naszej planety.
