Naukowcy z Rice University określili ilościowo deformację płyty Pacyfiku i podważyli oni teorię, że płyta jest sztywna. Według nich kawałki płyt tektonicznych tworzących zewnętrzną warstwę Ziemi nie są sztywne i nie pasują do siebie tak idealnie jak uczy się o tym w szkołach.
Korzystając z modelowania numerycznego wykazali oni, że chłodzenie litosfery (zewnętrznej warstwy powłoki ziemskiej) sprawia, że niektóre fragmenty płyty kurczą się w poziomie szybciej niż w jej innych częściach. Powoduje to, że taka płyta odkształca się.
Idea Richarda Gordona jest taka, że chłodzenie płyty, które pogłębia ocean, wpływa na ruchy poziome przez co płyta ulega skróceniu i deformacji. Wykazał on też, ze istnieje pozytywna korelacja pomiędzy przewidywaniem miejsca deformacji a trzęsieniami ziemi. Płyta Pacyfiku, położona na wybrzeżu Kalifornii odsuwa się na południe w tempie 2 mm rocznie.
Praca jest częścią projektu, który ma na celu ilościowe określenie odkształcenia we wszystkich strefach brzegowych płyt Ziemi.
Źródło: http://phys.org/, zdjęcie: Mike Wolterbeek, University of Nevada, Reno.
