Jednym z licznych projektów oraz innowacyjnych – jak ta dawne lata – pomysłów od Leonarda Da Vinci był dziwaczny most, któremu przyjrzeli się ostatnio naukowcy z MIT. Udowodnili tym samym, że już w tych czasach Da Vinci postawił na zasady architektoniczne i techniki, które odkryto dopiero po 300 latach.
Czytaj też: Naukowcy zastanawiają się nad pochodzeniem magnetarów
Propozycja Da Vinci różniła się wtedy ogromnie od standardowych mostów. Na papierze miał około 218 metrów długości i składał się ze spłaszczonego łuku – „wystarczająco wysokiego, aby umożliwić przepłynięcie pod spodem żaglówki z masztem. Byłby to najdłuższy w tym czasie most na świecie (nawet dziesięciokrotnie), wykorzystując niespotykany styl projektowania. Miał też niespotykane wówczas zabezpieczenia np. przeciwko wiatrowi, któremu Da Vinci śmiał się twarz przez dodatek specjalnych „skrzydeł” po bokach mostu, które utrzymywałyby go przy mocnym wietrze.
We wczesnych latach XVI wieku projekt na taki most zwyczajnie nie przeszedł. Jednak po 500 latach naukowcy z MIT przeanalizowali dostępne dokumenty dotyczące mostu, możliwych materiałów, metod budowy w tym okresie oraz warunków geograficznych ujścia rzeki Haliç, gdzie Sułtan chciał wtedy zbudować most.
Zamiast budować go w pełnej skali, zespół zbudował jego prototyp w skali 1:500, korzystając z 126 wydrukowanych w 3D klocków. Nadal projekt jest jednak owiany tajemnicą, bo choć Da Vinci mógł po prostu naszkicować go w kilka minut, mógł też zastanawiać się nad nim setki godzin. Wielu stawia na to drugie, bo Leonardo już nie raz udowadniał nam swój geniusz. Jedno jest jednak pewne – ten most by zadziałał.
Czytaj też: Ten plaster mierzy poziom antybiotyków u pacjentów
Źródło: Popular Mechanics
