Reklama
aplikuj.pl

Symulacja galaktyki karłowatej ujawnia różne drogi wzbogacania strontu

Symulacje galaktyki karłowatej ujawniły różne procesy, w wyniku których rodzą się umiarkowanie ciężkie metale, takie jak stront. Naukowcy stwierdzili, że do wyjaśnienia zaobserwowanej obfitości tych metali w galaktykach karłowatych potrzebne są co najmniej cztery rodzaje gwiazd.

Wiele lekkich pierwiastków w układzie okresowym jest generowanych na przykład przez fuzję jądrową w gwiazdach. Ale pochodzenie niektórych cięższych pierwiastków jest bardziej tajemnicze. W wyniku fuzji mogą powstać pierwiastki takie jak żelazo i nikiel, podczas gdy jeszcze cięższe powstają, gdy jądra wychwytują dodatkowe neutrony. Ekstremalne warunki, np. podczas eksplozji supernowej lub połączenia dwóch gwiazd neutronowych, napędzają proces szybkiego wychwytywania neutronów (proces r). Natomiast jego powolny wariant (proces s) zachodzi bardziej stopniowo, na przykład w tzw. gwiazdach AGB. Każdy proces – i każde środowisko – generuje inną mieszankę ciężkich pierwiastków.

Metale powstałe w tych procesach są później wyrzucane w przestrzeń kosmiczną, gdy gwiazda umiera i mogą stać się budulcami nowych gwiazd. Śledzenie rozkładu tych pierwiastków może pomóc w zrozumieniu, w jaki sposób one powstały. Stront, na przykład, jest jednym z najlżejszych pierwiastków powstałych w procesie r. Niektóre gwiazdy w galaktykach karłowatych w pobliżu Drogi Mlecznej mają niezwykle wysoki stosunek strontu do baru, co sugeruje, że są one produkowane w różnych środowiskach.

Aby zbadać pochodzenie strontu, naukowcy przeprowadzili symulację galaktyki karłowatej o podobnym rozmieszczeniu metali, jak te obserwowane w pobliskich galaktykach karłowatych. Następnie przyjrzeli się, które z procesów doprowadziły do wzbogacenia strontu.

W ten sposób odkryli, że fuzje gwiazd neutronowych i gwiazdy AGB nie są w stanie wyjaśnić całego procesu wzbogacania strontu. Jego część pochodziła bowiem z obracających się masywnych gwiazd, gdzie mieszanie się materiałów wewnątrz gwiazdy może generować neutrony dla określonej formy procesu s.