Quadcopter, jak sama nazwa wskazuje, używa czterech śmigieł. Naukowcy z Uniwersytetu Technicznego w Delft udowadniają, że maszyna jest w stanie stabilnie latać nawet przy trzech skrzydłach.
Kluczem do sukcesu jest w tym przypadku odpowiednie oprogramowanie. Bierze ono pod uwagę obecność tylko trzech śmigieł i powoduje, iż urządzenie lata tak, jakby nie brakowało mu żadnego elementu. Choć może to być lekkim nadużyciem, bowiem gołym okiem widać, że „coś jest nie tak”.
Na powyższym filmie możecie zobaczyć w akcji Parrot Bebop 2. Lata on w kontrolowanych warunkach – w tunelu aerodynamicznym, dlatego trudno ocenić, na ile sytuacja jest realistyczna. Quadcopter osiąga prędkość 9 m/s, czyli mniej więcej połowę swoich maksymalnych możliwości. Takie warunki są jednak wystarczające, by odwzorować warunki towarzyszące wirowaniu na poziomie 1200 obrotów na sekundę.
Aby uzyskać stabilność podczas lotu, naukowcy wykorzystali specjalistyczny kontroler z trzema oddzielnymi pętlami. Sterowanie w przypadku efektów aerodynamicznych pojawiających się na skutek połączenia szybkiego wirowania z dużą prędkością lotu do przodu jest dość łatwe. Istotne było jednak tzw. nasycenie silnika, które mogło powodować, że sterowniki wymagałyby większej siły ciągu niż ta zapewniana przez silniki. Aby ominąć ten problem, inżynierowie usunęli nadmierne elementy w celu zmniejszenia masy maszyny. To jednak nie pomogło na długo i limit 9 m/s okazał się ostatecznym. Problem nie został więc rozwiązany i naukowcy chcą skupić się na tym aspekcie w przyszłości.
[Źródło: spectrum.ieee.org]
Czytaj też: Amerykańskie wojsko wykorzysta drony do mapowania jaskiń
