Aurora Borealis i Aurora Australis to zorze polarne występujące na obu ziemskich biegunach. Naukowcy wiedzą, w jaki sposób one występują.
Są jednymi z najpiękniejszych cudów natury na świecie i nie mają stałego charakteru. Czym tak w zasadzie są? Wiele kultur północnych, od Finów po Eskimosów, ma tradycje i mity oparte na zorzach. W kulturze lapońskiej, która rozciąga się przez Finlandię, Szwecję i Norwegię, zorze są postrzegane jako dusze dawnych przodków. Dla plemion Nunatsiavut w Kanadzie zorza polarna prowadzi swoich bliskich do nieba.
Zjawiska te nie występują tylko na północy. Widywano je w Japonii i Chinach, gdzie najstarsza znana zorza polarna została przedstawiona w 2600 roku p.n.e. Z kolei Galileusz, legendarny włoski astronom, opisał termin „zorza polarna” w 1619 roku. Historycy wierzą, że w 1640 r. w Chile, przed wojną z najeźdźcami hiszpańskimi, lud Mapuche zobaczył „ bitwę na niebie ”, która prawdopodobnie była zorzą polarną.
Czytaj też: Z czego wynikają różnice w zorzy na północy i południu?
Chociaż zorze polarne są najbardziej widoczne w nocy, ich istnienie zawdzięczamy Słońcu. Poza umożliwieniem rozwoju życia na Ziemi, Słońce emituje również strumienie naładowanych cząstek z górnej atmosfery. Cząstki te są proste, składają się głównie z protonów, elektronów i jonów. Strumienie, które różnią się prędkością, temperaturą i gęstością, są znane jako wiatr słoneczny. Część tego słonecznego wiatru kieruje się w stronę Ziemi. Gdy ziemska magnetosfera zatrzymuje cząstki z wiatru słonecznego, zaczynają się one zmieniać. Po stronie Ziemi zwróconej ku Słońcu ściskają się, a na nocnym niebie energetyzują i rozciągają. Kierują się tam, gdzie wysyła je ziemskie pole magnetyczne. Podążając za wzorami pola magnetycznego, pobudzone elektrony płyną w kierunku biegunów Ziemi.
Kolory zorzy różnią się w zależności od tego, jakie atomy uderzają w elektrony. Ale ponieważ są one na niebie, głównym pierwiastkiem, w który uderzają, jest tlen. Fotony tlenu wytwarzają zielone i czerwone światła, w zależności od ich położenia w atmosferze. Co ciekawe, mimo, że wiatr słoneczny regularnie uderza w Ziemię, zorze występują w okresie tzw. maksimum słonecznego.
[Źródło: popularmechanics.com]
Czytaj też: Niesamowita zorza polarna zadziwia naukowców
