Powstanie Wszechświata wiąże się z wieloma niejasnościami. Trochę lepiej sytuacja prezentuje się, gdy zwrócimy uwagę na to, jak uformowały się jego struktury.
Na łamach Monthly Notices of the Royal Astronomical Society ukazał się artykuł poświęcony badaniu opartemu na obserwacjach dokonanych za pomocą teleskopów Magellana.
Czytaj też: Astrofizycy poszukują cząsteczek, które mogą zrewolucjonizować wiedzę o Wszechświecie
Pierwsze galaktyki powstały kilkaset milionów lat po Wielkim Wybuchu, który doprowadził do utworzenia nagrzanej mieszanki niezwykle energicznych cząstek. Gdy materiał ten rozszerzał się od początkowej eksplozji, zaczął się ochładzać, a cząsteczki koegzystowały w neutralnym gazie wodorowym. Niektóre plamy były gęstsze od innych i z czasem ich grawitacja pokonała zewnętrzną trajektorię Wszechświata. W efekcie materiał rozpadł się, tworząc pierwsze struktury w kosmosie.
Występowałt również różnice gęstości, które powodowały powstawnanie dużych jak i małych struktur. Ich rozmieszczenie było dość losowe, co powoduje zdziwienie wśród naukowców. Problem w tym, że do tej pory możliwości astronomów w zakresie modelowania rozwoju tych struktur były ograniczone. Trudności te wynikała z faktu, że oddziaływania grawitacyjne zachodzące pomiędzy wszystkimi cząstkami we Wszechświecie są niezwykle złożone.
Chcesz być na bieżąco z WhatNext? Śledź nas w Google News
Teraz doszło jednak do przełomu, a naukowcy byli w stanie stwierdzić, że gęstsze struktury rosły szybciej, a te mniej gęste – wolniej. Wykonując swego rodzaju podróż do przeszłości, autorzy badania określili pierwotny rozkład i tempo zmian gęstości.
