Nowe badanie sugeruje, że Wielka Brytania uformowała się z połączenia trzech pradawnych kontynentów: Armoryki, Laurencji oraz Avalonii.
Aby zrozumieć jak w ogóle do tego doszło, należy cofnąć się aż 400 milionów lat, na 100 milionów lat przed powstaniem słynnego superkontynentu – Pangei. Był to okres wczesnego paleozoiku, a tereny znajdujące się nad poziomem morza były podzielone na kilka kontynentów. Największy z nich, Gondwana, stanowi teraz podstawę lądu znajdującego się na południowej półkuli. Pozostałe kluczowe kontynenty to kolejno: Avalonia (dzisiejsza Kanada oraz część Europy) Laurencja (Ameryka Północna) a także Barentsia, Baltica, Syberia oraz Chiny.
Ok. 400 milionów lat temu zderzenie Avalonii z Laurencją doprowadziło do powstania nowego kawałka lądu, który na pewien czas połączył się z Pangeą. Później jednak ponownie się oddzielił a dzisiaj stanowi terytorium Wielkiej Brytanii. Najnowsze badania donoszą, iż w zderzeniu brał udział jeszcze jeden kontynent – Armoryka. Dzisiaj jego dawne fragmenty stanowią tereny Francji oraz reszty kontynentalnej Europy.
Do tej pory zakładano, że granica pomiędzy Avalonią oraz Armoryką przebiega poniżej kanału La Manche. Okazuje się, iż jest ona znacznie wyżej, w okolicach Dewonu i Kornwalii. Naukowcy doszli do takich wniosków dzięki badaniom geologicznym. Analiza składu skał wykazała, że te położone na południu Wielkiej Brytanii są bardzo zbliżone do wykopanych na północy Francji.
Było jasne, iż jeszcze kilka tysięcy lat temu można był na piechotę pokonać dystans pomiędzy Francją a Anglią. Miliony lat temu granica w zasadzie nie istniała, a oba kraje stanowiły jedność.
[Źródło: livescience.com; grafika: University of Plymouth, NASA]
