NASA we współpracy z National Space Biomedical Research Institute opublikowała raport traktujący o wpływie lotów kosmicznych oraz przebywania w stanie zerowego ciążenia na ludzki organizm. Dokument opisuje zmiany w systemie immunologicznym, układzie krążenia oraz mięśniowo-szkieletowym i czuciowym, a także zmiany zachowaniowe. Co ciekawe, zmiany wynikające z wykonywania trudnego zawodu astronauty, są różne dla obu płci.
Kobiety na przykład częściej wykazują się niemożnością stania przez dłuższy okres czasu, co może być spowodowane częściowym osłabieniem mięśni nóg przez przebywanie w przestrzeni kosmicznej oraz dłużej adaptują się do warunków panujących w kosmosie i częściej miewają problemy z dostosowaniem się do nowych sposobów poruszania się. Ponadto kobiety tracą większe ilości osocza podczas lotów kosmicznych niż mężczyźni, a ich reakcję na stres charakteryzuje gwałtowny wzrost tętna. Kobiety częściej też cierpią na problemy z układem moczowym, trudniej znoszą promieniowanie i są bardziej narażone na rozwój nowotworów.
Mężczyźni z kolei częściej cierpią na zaburzenia widzenia oraz synchroniczne problemy z ciśnieniem śródczaszkowym. Przypadłości te dotyczą 82% astronautów płci męskiej oraz 62% kobiet, niemniej wszystkie przypadki kliniczne zdiagnozowane do tej pory, dotyczyły mężczyzn. Panowie przebywający w przestrzeni kosmicznej częściej niż panie skarżą się również na problemy ze słuchem oraz, już po powrocie na Ziemię, chętniej dotykają ich problemy z poruszaniem się, utrzymywaniem równowagi oraz z ponowną adaptacją do ziemskich warunków.
Badania nie wykazały różnic zależnych od płci w zmianach zachowaniowych czy psychologicznych oraz w układzie mięśniowo-szkieletowym i immunologicznym. Tak czy siak, podziwianie krajobrazu i oglądanie pięknych widoków niesie ze sobą przykrych konsekwencji dla zdobywców kosmosu.
[ Źródło i zdjęcie: www.sploid.gizmodo.com ]
