Co jakiś czas słyszy się o nowych, przełomowych rodzajach szczepionek. Tym razem naukowcy z MIT opracowali nowe szczepionki, które mogą zostać wykonane w ciągu tygodnia i mogą zostać szybko wykorzystane przeciwko nowym epidemiom.
Szczepionka składa się z matrycowego RNA (mRNA), który może zostać wykorzystany do kodowania każdego białka wirusowego, bakteryjnego czy pasożytniczego. Takie molekuły pakuje się do cząsteczki, która dostarcza RNA do komórki gdzie ulega ona translacji do białka, które zaś wywołuje odpowiedź immunologiczną gospodarza. Oprócz walki z chorobami zakaźnymi naukowcy próbują w ten sam sposób walczyć z nowotworami.
Zwykłe szczepionki zazwyczaj posiadają inaktywowane postacie wirusów czy innych patogenów. Stworzenie ich zajmuje dużo czasu a dla niektórych chorób stworzenie szczepionki okazuje się być zbyt niebezpieczne. Inny rodzaj wykorzystuje białka wytwarzane przez mikroorganizmy, jednakże często odpowiedź immunologiczna jest za słaba. Szczepionki RNA są świetne bowiem zmuszają komórki gospodarza do produkcji wielu białek, które one kodują. Wywołuje to mocną odpowiedź immunologiczną.
Od 30 lat istnieje już taka idea szczepionki, jednakże z wielu przyczyn okazywało się to niemożliwe do zrobienia. Naukowcy z MRI wykorzystali dendrymer do pakowania do niego RNA. Jego zaletą jest posiadanie dodatniego ładunku co pozwala na stworzenia mocnego powiązania z RNA, które naładowane jest ujemnie. Średnica takiej gotowej szczepionki wynosi 150 nm co pozwala na wykorzystanie białek powierzchniowych do przepuszczenia substancji przez błonę komórkową.
Zastosowań takiej szczepionki jest wiele. Dzięki szybkiemu czasowi produkcji może ona zostać wykorzystana do walki z grypą, dla której stworzenie zwykłej szczepionki trwa miesiące. Oznacza to, że gdyby nagle pojawił się się nowy szczep, np. H1N1, to można by szybko z nim walczyć. Aktualnie naukowcy planują założyć firmę i udzielać licencji na wytwarzanie tego typu prewencji. Oprócz tego pracują oni nad szczepionkami na raka. Chcą oni zwalczać geny, które obecne są podczas rozwoju embrionalnego dzięki czemu będzie można zwalczyć między innymi niedrobnokomórkowego raka płuc.
Aktualizacja
Z racji pojawiających się wielu pytań, prawie cztery lata po publikacji materiału musimy go zaktualizować. Opisywana powyżej metoda tworzenia szczepionek faktycznie pozwala walczyć z koronawirusem.
Należy pamiętać, że koronawirus, to ogólna nazwa typu wirusów RNA. U ludzi najczęściej wywołują one infekcje układu oddechowego. Pierwsze ludzkie koronawirusy zidentyfikowany w latach 60-tych XX wieku. Do tej pory najgłośniejszym z nich był wirus SARS-CoV z 2002 roku, który doprowadził do 775 potwierdzonych zgonów na całym świecie.
Wirus SARS-CoV-2 po raz pierwszy zakaził człowieka 17 listopada 2019 roku w chińskim Wuhan. SARS-CoV-2 wywołuje chorobę COVID-19, powszechnie określaną ogólną nazwą Koronawirus. Choroba COVID-19 po raz pierwszy została zdiagnozowana w grudniu 2019 roku.
Dlatego też błędnym jest stwierdzenie, że w 2016 roku powstała szczepionka na chorobę, która po raz pierwszy została odkryta w grudniu 2019 roku. Działająca szczepionka na COVID-19 na chwilę obecną (24 marca 2020 roku) nie została jeszcze stworzona.
Źródło: http://phys.org
