Reklama
aplikuj.pl

Na 40 dni zamknięto ich w jaskini bez telefonów, zegarków i światła słonecznego. W jakim celu?

15-osobowa grupa składająca się z ośmiu mężczyzn i siedmiu kobiet zamieszkała w jaskini Lombrives w ramach projektu o nazwie Deep Time. Jego pomysłodawcy chcieli w ten sposób zbadać granice ludzkiej zdolności do adaptacji w zakresie życia w izolacji.

Przedsięwzięcie było prowadzone przez Human Adaption Institute i zakończyło się w minioną sobotę, co oznacza, że ochotnicy byli zamknięci w jaskini przez 40 dni. Na nagraniu uwiecznionym tego dnia możemy zobaczyć grupę uśmiechniętych ludzi wychodzących z jaskini, którzy doczekali się burzy oklasków. Aby chronić swoje oczy przed nagłym dopływem światła słonecznego, bohaterowie eksperymentu nosili specjalne okulary przyciemniające.

Czytaj też: Historia ludzkości ukryta w jaskiniach

Podczas pobytu w jaskini ochotnicy spali w namiotach i wytwarzali energię elektryczną za pomocą roweru wodnego. Na głębokości niemal 50 metrów czerpali również wodę. Jako że pod ziemią brakuje światła słonecznego, a grupa nie miała dostępu do elektronicznych zegarów, musiała korzystać z tych naturalnych, biologicznych. Opierając się na swoim wewnętrznym zegarze każdy uczestnik badania wiedział kiedy położyć się spać, wstać czy jeść. Przynajmniej na początku.

Okazało się, iż w bardzo szybkim czasie ludzie utracili poczucie czasu. O skali tego zjawiska stanowi fakt, że zdaniem jednego ze śmiałków pobyt pod ziemią trwał nie 40 dni, lecz zaledwie 23. Funkcjonowanie utrudniał im brak możliwości korzystania z telefonów i innych urządzeń elektronicznych. W takich warunkach trzeba było wiec szukać własnych sposobów na umilenie pobytu. Jednym z nich było… bieganie w kółko.

15-osobowa grupa ochotników znajdowała się pod ziemią przez 40 dni

I choć może to brzmieć jak prawdziwy horror, to większość uczestników eksperymentu mogłoby zostać w jaskini na dłużej. Marina Lançon doceniła możliwość wstrzymania życiowego pędu i swego rodzaju docenienia chwili. Jednocześnie przyznała, że możliwość powrotu na powierzchnię i usłyszenia śpiewu ptaków była naprawdę przyjemna.

Czytaj też: Pustka kosmosu jest trudna do odwzorowania, ale to miejsce stanowi niemal idealny zamiennik

Przez 40 dni naukowcy związani z Human Adaption Institute monitorowali stan ochotników podczas ich pobytu w jaskini. Regularnie sprawdzali ich wzorce snu, przebieg interakcji społecznych oraz stopień działania funkcji poznawczych. Po porównaniu tych danych z zebranymi przed rozpoczęciem eksperymentu, badacze będą mogli zrozumieć, w jaki sposób ludzie są w stanie przystosować się do ekstremalnych warunków życia i przebywania w całkowitej izolacji.