Gdybyśmy musieli wskazać najbardziej niezmienne rzeczy na Ziemi, to poważnym kandydatem byłyby ptasie mikrochromosomy. Tak przynajmniej wynika z badań na ten temat, opublikowanych na łamach Proceedings of the National Academy of Sciences.
Ludzkie chromosomy zawierają około 3 miliardów par zasad DNA, a ich długość wynosi około 3 do 6 mikrometrów. Ptaki i gady mają mniejszą liczbę podobnej wielkości chromosomów. Poza tym, posiadają również 30-32 mikrochromosomy, które mają nawet dziesięciokrotnie mniejszą długość. Jeszcze bardziej fascynujący jest jednak fakt, że większość ptaków posiada mikrochromosomy pochodzące z okresu na długo przed pojawieniem się skrzydeł u ich odległych przodków.
Czytaj też: Znaleźli skamieniałości gigantycznych ptaków. Ci mięsożercy zamieszkiwali Ziemię przez miliony lat
Autorzy nowych badań na ten temat doszli do wniosku, że mikrochromosomy występujące u współcześnie żyjących kurczaków są podobne do tych występujących u bezkręgowych głębinowych stworzeń zwanych lanceletami. Organizmy te oddzieliły się od linii kręgowców około 684 milionów lat temu. Te same mikrochromosomy zachowały się również u większości innych ptaków, choć nie u wszystkich.
Ptasie mikrochromosomy prawie w ogóle się nie zmieniły pomimo upływu 684 mln lat
Jenny Graves z Uniwersytetu La Trobe oraz jej współpracownicy porównali sekwencje DNA pochodzące od ptaków, żółwi, węży i jaszczurek, dziobaków oraz ludzi. Okazało się, że u ptaków i gadów były one takie same – oraz niemal identyczne z mikrochromosomami lanceletów. Co ciekawe, o ile w przypadku ludzi i większości innych ssaków najprawdopodobniej „wchłonęły” się one na tyle, że nie da się ich odróżnić, tak u dziobaków połączyły się w kilka oddzielnych bloków.
Czytaj też: Komary nie widzą ludzi. Wszystko dzięki modyfikacjom genetycznym
Jak przyznaje Graves, nowe informacje na ten temat pomogą wyjaśnić, dlaczego istnieje tak duża liczba ssaków posiadających niezwykle zróżnicowane genomy i zamieszkujących niemal każdy zakątek naszej planety. Dokonane odkrycia pokazują również, że bardzo ważne będzie ponowne przemyślenie tego, jak naukowcy postrzegają ludzki genom.
