Sformułowanie „poprawność polityczna” odnosi się do określenia zachowania szacunku i tolerancji dla osób o innych poglądach. Niestety, politycy często nie zachowują się poprawnie. Oto 7 największych światowych skandali z ich udziałem.
* W poniższym zestawieniu celowo nie wzięliśmy pod uwagę skandali z udziałem polskich polityków.
Watergate
17 czerwca 1972 r. pięciu napastników zostało aresztowanych za próbę włamania do hotelu Watergate w Waszyngtonie, gdzie znajdowała się główna siedziba Amerykańskiej Partii Demokratów. Przestępcy mieli przy sobie sprzęt do inwigilacji. Centralną postacią afery był prezydent USA Richard Nixon, który stosował nielegalne działania skierowane przeciwko swoim przeciwnikom politycznym.
Nixon założył specjalny Komitet Reelekcji Prezydenta zrzeszający grupę ludzi lojalnych wobec prezydenta, których zadaniem było przeprowadzanie przeróżnych nielegalnych działań szkodzących przeciwnikom politycznym Nixona. Przykładową operacją tej grupy była próba skompromitowania Daniela Ellsberga przez wykradzenie akt lekarskich z gabinetu jego psychiatry.
Kiedy dowiedziała się o tym opinia publiczna, jedyną słuszną decyzją była rezygnacja Nixona z piastowanego stanowiska.
Sprawa Plame
Ten skandal polityczny skupił się wokół ujawnienia prasie w lecie 2003 r. tożsamości tajnej agentki CIA – Valerie Plame. Zgodnie z obowiązującym amerykańskim prawem, świadome ujawnienie tożsamości tajnego agenta jest przestępstwem.
Dochodzenie miało na celu ustalenie, jak doszło do przecieku, którzy członkowie administracji prezydenta Busha lub kierownictwa tajnych służb byli za niego odpowiedzialni i kto próbował zataić fakty w trakcie dochodzenia.
28 października 2005 w stan oskarżenia postawiony został Lewis Libby, szef personelu wiceprezydenta Richarda Cheneya. 6 marca 2007 r. ława przysięgłych uznała go za winnego 4 z 5 zarzucanych czynów.
Afera rozporkowa
Najsłynniejsza afera rozporkowa, czyli związana z zarzutami molestowania seksualnego przez osoby publiczne, dotyczyła prezydenta USA Bila Clintona i Moniki Lewinsky. Podobno Clinton miał z nią romans, gdy była stażystką w Białym Domu.
Podczas składania zeznań, prezydent zaprzeczył, jakoby odbył stosunek seksualny z Monicą. Kiedy badania materiału genetycznego potwierdziły, że do stosunku faktycznie doszło, Kongres zarzucił Clintonowi składanie fałszywych zeznań i blokowanie działań organów sprawiedliwości, co zainicjowało proces impeachmentu (usunięcia z urzędu).
To właśnie wtedy Clinton wyjawił, że nie kłamał, a jedynie nie powiedział całej prawdy, bo odbył z Monicą Lewinsky jedynie seks oralny – a przecież to „niepełna” forma seksu. Ostatecznie Senat uznał tę argumentację i uniewinnił Clintona.
Seksskandale Silvio Berlusconiego
Silvio Berlusconi, włoski polityk i przedsiębiorca, trzykrotny premier Włoch, stojący na czele czterech rządów, ma dużo za skórą. W 2011 r. był oskarżonym w ponad dwudziestu różnych postępowaniach karnych, głównie o korupcję. Wiele spraw przedawniło się, ale pojawiły się nowe problemy.
Na światło dzienne zaczęły wypływać szczegóły dotyczące seksskandali z udziałem Berlusconiego. Został oskarżony o nadużycie zależności i płatny stosunek seksualny z 17-letnią prostytutką znaną jako Ruby Rubacuori. Miało do niego dojść podczas przyjęć w prywatnych willach polityka, które niejednokrotnie przybierały postać orgii (bunga bunga). W 2013 Silvio Berlusconi został skazany w tej sprawie w pierwszej instancji na karę 7 lat pozbawienia wolności i dożywotni zakaz pełnienia funkcji publicznych, ale w postępowaniu odwoławczym został uniewinniony.
Afera Snowdena
Edward Snowden to były pracownik CIA, który ujawnił na łamach prasy kilkaset tysięcy poufnych, tajnych i ściśle tajnych dokumentów NSA, co opisano jako największy wyciek danych w historii USA. Był poszukiwany przez władze USA pod zarzutem ujawnienia tajemnic państwowych i szpiegostwa, otrzymał azyl tymczasowy w Rosji. Snowden jest w USA postrzegany jako zdrajca i nie ma szans, aby żył tam jako wolny człowiek. Co ujawnił Snowden? Oto kilka przykładów:
- PRISM – inwigilacja przez USA kont poczty elektronicznej, telefonii VoIP i informacji z mediów społecznościowych;
- XKeyscore – program NSA, który jest w stanie zarejestrować wszystko, co robi się w internecie;
- Zbieranie przez Government Communications Headquarters i NSA informacji przesyłanych przez pocztę elektroniczną oraz wiadomości w mediach społecznościowych;
- NSA podsłuchuje klientów wszystkich sieci telekomunikacyjnych w USA oraz mieszkańców i przywódców innych krajów;
- Amerykański rząd ma elitarną grupę hakerów używaną w sytuacjach wyjątkowych;
- Program MYSTIC umożliwia przechwytywanie wszystkich rozmów telefonicznych z Afganistanu i Bahamy.
Afery Hillary Clinton
Kiedy w 2008 r. Hillary Clinton przegrała w wyborach prezydenckich z Barackiem Obamą, nie uniosła się dumą. Przyjęła w jego gabinecie stanowisko sekretarza stanu i zaangażowała się w sprawę zorganizowania międzynarodowej koalicji, której celem było ujęcie libijskiego dyktatora Muammara Kadafiego. W Libii zapanował chaos, a czterech Amerykanów (w tym ambasador USA Christopher Stevens) zginęło w ataku na konsulat w Bengazi.
Republikanie oskarżyli Clinton, że jej gabinet niewłaściwie zadbał o odpowiednią ochronę konsulatu. W 2015 r. Hillary Clinton stała się główną bohaterką kolejnego skandalu – okazało się, że podczas piastowania stanowiska sekretarza stanu USA, używała prywatnego serwera pocztowego zamiast rządowego. To poważne naruszenie protokołów bezpieczeństwa, które mogło doprowadzić do wycieku newralgicznych danych. Republikanie znowu oskarżyli ją, że stawia się ponad prawem, ale ze wszystkich przesłuchań wychodziła zwycięsko.
Afera Bygmaliona
W związku z zarzutem nielegalnego finansowania swojej kampanii wyborczej z 2012 r. Sarkozy był oskarżonym w śledztwie, które zakończyło się dopiero w 2016 r. Wykazało ono poważne nadużycia finansowe, których celem było ukrycie przekraczających limity sum wydanych na kampanię.
Wysokość budżetu na kampanie regulowana jest prawem – aby była ona równa dla kandydatów i dla tych, którzy startowali w drugiej turze wyborów. W 2012 r. wynosiła ona 22,5 mln euro. Tymczasem Unia na rzecz Ruchu Ludowego (UMP) zapłaciła Bygmalionowi blisko 20 mln euro, a niektóre imprezy, za zorganizowanie których wystawiono rachunki, nigdy się nie odbyły.
Chodzi między innymi o blisko 70 konwencji partyjnych, za które zapłacono ponad 18 mln. Faktury te były bezprawnie wystawiane na UMP, zamiast na sztab wyborczy Sarkozy’ego, który powinien był je rozliczyć jako koszty prowadzenia kampanii. Ta afera sprawiła, że Sarkozy nie uzyskał nominacji do startu w kolejnych wyborach prezydenckich.
