Pająki to niezwykłe zwierzęta. Niektórzy się ich panicznie boją, a inni je kochają. Oto 8 najbardziej niebezpiecznych pająków świata.
Pająki wyewoluowały ponad 380 mln lat temu i są istotną częścią ziemskiego ekosystemu. To zwierzęta „stare” i małe, ale takie, które potrafią przerazić niejednego twardziela. Wiele z nich jest całkowicie nieszkodliwych, ale niektóre są naprawdę jadowite. Oto te gatunki, z których lepiej trzymać się z daleka.
Kolczak (Cheiracanthium inclusum)
Pająki z rodziny Cheiracanthium są niewielkie – zwykle mają 5-10 mm długości – ale potrafią porządnie ukąsić. Mają jasnożółtą lub zieloną barwę ciała. Występują dość powszechnie – od Australii po Kanadę i wiele miejsc pomiędzy. Jad kolczaków to cytotoksyna, która rozkłada komórki, prawdopodobnie powodując martwicę. Ukąszenia cechuje początkowy kłujący ból, a następnie zaczerwienienie i obrzęk. Objawy porównuje się do objawów ukąszenia pustelnika brunatnego, choć są mniej bolesne. Naukowcy uważają, że kolczaki są odpowiedzialne za więcej ukąszeń niż jakikolwiek inny gatunek.
Kątnik wiejski (Tegenaria agrestis)
Rzeczywiste niebezpieczeństwo, jakie kątniki wiejskie stwarzają dla ludzi, jest dyskusyjne. W warunkach laboratoryjnych udowodniono, że zwierzęta te mogą powodować nieprzyjemne ukąszenia wywołujące martwicę tkanek – podobnie jak u pustelników brunatnych. Są dwa powody, dla których kątniki wiejskie znalazły się na tej liście: są agresywne, a do tego dość powszechne, co zwiększa ryzyko kontaktu z ludźmi. Co ciekawe, jeszcze do niedawna pająki te występowały tylko w Europie, a teraz są obecne także w Ameryce Północnej.
Pustelnik brunatny (Loxosceles reclusa)
Pustelniki to pająki występujące w ciepłych krajach na całym świecie. Te sześciookie pająki produkują jad niszczący tkanki. Pustelniki zyskały w ostatnich latach niesławę z powodu zdjęć prezentujących efekty ich ukąszenia, które obiegły internet. Ponieważ pająki dysponują jadem nekrotycznym, tkanka po ugryzieniu zaczyna obumierać – powstaje głęboka, otwarta rana. Nie ma skutecznego sposobu leczenia ran po ich ukąszeniu. Rekonwalescencja może trwać latami, a nawet może być konieczny przeszczep skóry. W najgorszych przypadkach – zdarzały się takie – trzeba amputować kończyny. Na szczęście pustelniki, w tym pustelnik brazylijski, unikają ludzi i nie są uważane za pająki agresywne.
Ptasznik zdobiony (Poecilotheria ornata)
Ptaszniki są duże i owłosione – stanowią prawdziwy koszmar osób, które boją się pająków. Ich nazwa pochodzi od hiszpańskiego tańca, który był uskuteczniany przez osoby ukąszone przez te stworzenia. W przeciwieństwie do wielu mniejszych pająków, ptaszniki są mygalomorfami, co oznacza, że ich kły są skierowane w dół i muszą zostać dosłownie wbite w ofiarę. Większość ukąszeń ptaszników nie jest groźniejsza od użądlenia pszczoły. Są jednak wyjątki. Jednym z nich jest ptasznik zdobiony. Jego ugryzienie powoduje rozdzierający ból, a w niektórych przypadkach niekontrolowane skurcze mięśni. Odnotowano nawet przypadku osób, które po ukąszeniu ptasznika zdobionego czuły ostry ból w klatce piersiowej.
Wałęsak brazylijski (Phoneutria)
Według Księgi Rekordów Guinessa, wałęsak brazylijski jest najbardziej jadowitym pająkiem na świecie. Jest w stanie wstrzyknąć potężną neurotoksynę, która jest prawie 20 razy silniejsza od jadu czarnej wdowy. Jad wałęsaka brazylijskiego jest równie silny, co jad najgroźniejszych węży na świecie. Objawy ukąszenia obejmują utratę kontroli nad ruchami mięśni, a także problemy z oddychaniem. Może to prowadzić do całkowitego paraliżu i ostatecznie – uduszenia. Ugryzienie wałęsaka brazylijskiego może spowodować 4-godzinną, bolesną erekcję. Pająki te są wyjątkowo agresywne i chętnie lgną do ludzi.
Czarna wdowa (Latrodectus mactans)
Czarna wdowa to chyba najsłynniejszy przykład „pajęczego killera”. Jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych pająków na świecie. Charakterystyczny okrągły czarny odwłok i rzucające się w oczy czerwone wzory należą do pająka, którego nie można lekceważyć. Zarówno czarna wdowa, jak i brunatna wdowa (żyjąca w Australii), należą do rodziny Latrodectus. Co ciekawe, jad brunatnej wdowy jest silniejszy niż czarnej. Zaraz za wałęsakami brazylijskimi, brunatne wdowy są najbardziej jadowitymi pająkami na świecie. W porównaniu do wałęsaków, wstrzykują do ciała ofiary mniej jadu, więc skutki ich ugryzienia nie są tak rozległe. Ale i tak często dochodzi do tzw. latrodektyzmu. Objawy obejmują ogólny ból i obrzęk ugryzionego miejsca, który rozchodzi się po całym ciele, a także nadmierną potliwość i nudności. Często dochodzi do zgonu, zwłaszcza wśród młodych osób.
Atraks (Atrax robustus)
Podczas gdy większość pająków stara się unikać kontaktu z ludźmi, atraksy żyjące w Sydney chętnie stają na naszej drodze. Atraksy mają najbardziej imponujące kły spośród wszystkich pająków – są w stanie wgryźć się w skórę buta, a nawet przebić paznokcia. Co ciekawe, samce atraksów mają 6 razy silniejszy jad niż samice. Jest on neurotoksyną, szczególnie skuteczną przeciwko naczelnym. W ciągu kilku minut od ukąszenia, ofiara może doświadczyć ekstremalnych objawów, takich jak skurcze mięśni, kołatanie serca, wymioty czy obrzęk mózgu. Śmierć może nastąpić już po 15 minutach. Dobra wiadomość jest taka, że skuteczną antytoksynę opracowano w 1981 r. i od tego czasu nie odnotowano choćby jednego zgonu.
Sicarius hahni
Co ma osiem odnóży, sześć oczu i mieszka na pustyniach Południowej Afryki? Chodzi o pająka z gatunku Sicarius hahni. Nazwa rodzajowa Sicarius oznacza „mordercę”. Pająk poluje, zakopując się w piasku i czekając, aż niczego nie spodziewająca się ofiara, wpadnie w jego sidła. W badaniach laboratoryjnych wykazano, że jad pająka był śmiertelny dla królików w ciągu zaledwie 5 godzin. Jest to cytotoksyna, więc powoduje martwicę tkanek. Niestety, nie wiemy, jak niebezpieczny może być to gatunek dla życia człowieka. Odnotowano tylko dwa przypadki ugryzień ludzi, ale żaden nie został jednoznacznie przypisany pająkowi Sicarius hahni.
