Julio C. Hechavarria i jego współpracownicy z Uniwersytetu Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie skupili się na aktywności mózgu u nietoperzy z gatunku Carollia perspicillata. Celem badania było zrozumienie, w jaki sposób mózgi tych zwierząt wpływają na powstawanie dźwięków.
Wspomniane ssaki są bowiem w stanie znajdować owoce w oparciu o echo oraz komunikować z innymi przedstawicielami swojego gatunku. W tym drugim przypadku emitowane przez nie dźwięki powstają w inny sposób – dzięki krtani.
Autorzy badania zidentyfikowali grupę komórek nerwowych tworzących obwód w mózgach nietoperzy Carollia perspicillata. Okazuje się, że kiedy ten obwód rozpoczyna nadawanie rytmicznych sygnałów, ok. pół sekundy później zwierzę zaczyna emitować dźwięków. Rodzaj tego rytmu prawdopodobnie przekładał się na to, czy latający ssak komunikuje się czy też korzysta z echolokacji.
Chcesz być na bieżąco z WhatNext? Śledź nas w Google News
Aby to sprawdzić, naukowcy wykorzystali oprogramowanie komputerowego. Urządzenie analizowało nagrane dźwięki oraz rytmiczne sygnały a następnie miało za zadanie przewidywać, czy chodzi o komunikację czy echolokację. Skuteczność komputera wyniosła ok. 80%. Kolejnym etapem badania może być poszukiwanie podobnych zależności u innych ssaków.
Czytaj też: Dlaczego akurat nietoperze przenoszą tak wiele groźnych wirusów?
