Naukowcy z Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health doszli do wniosku, że nadmierne oglądanie telewizji może prowadzić do występowania długotrwałych skutków ubocznych w obrębie mózgu.
Badacze stwierdzili, iż osoby, które spędzały przed telewizorem umiarkowaną bądź dużą ilość czasu w wieku 40-60 lat doświadczały większych problemów poznawczych oraz spadków objętości substancji szarej w mózgu w wieku 70-80 lat, aniżeli ludzie rzadko oglądający telewizję. Substancja szara jest odpowiedzialna za wiele funkcji naszego mózgu, m.in. kontrolowanie mięśni, wzroku, słuchu i podejmowanie decyzji. Innymi słowy, im większa jej ilość, tym lepsze funkcjonowanie funkcji poznawczych.
Czytaj też: Dzięki temu urządzeniu można śledzić aktywność mózgu na odległość
Siedzący tryb życia był już wiązany ze zwiększonym ryzykiem występowania chorób serca, raka, cukrzycy oraz przedwczesnego zgonu. Szczególnie ważny wydaje się fakt, że nawet regularne ćwiczenia mogą nie wystarczyć do funkcjonowania w formie „przeciwwagi” dla spędzania wielu godzin dziennie w pozycji siedzącej.
Ryan Dougherty podkreśla, że nie wszystkie czynności wykonywane „na kanapie” są równie szkodliwe dla mózgu jak oglądanie telewizji. Na przykład czytanie książek, granie w gry komputerowe i planszowe, pomimo pozornej pasywności, wiążą się z poprawą funkcji poznawczych i zmniejszeniem prawdopodobieństwa wystąpienia demencji. Naukowcy przeanalizowali rezultaty badania rozpoczętego w połowie lat 80., kiedy uczestnicy eksperymentu mieli od 45 do 64 lat.
Oglądanie telewizji wydaje się wiązać z gorszym funkcjonowaniem mózgu po latach
Ochotnicy odpowiadali na pytania dotyczące tego, jak często oglądają telewizję. Ankietę powtórzono w latach 90., a następnie w latach 2011-2013. Wykonano im również obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego, aby ocenić kondycję mózgu i objętość substancji szarej. Z kolei Priya Palta z Columbia University przeanalizowała informacje pochodzące od 10 700 dorosłych, skupiając się na wynikach testów poznawczych, które obejmowały sprawdzanie pamięci, mowy i szybkości przetwarzania danych przez mózg.
Czytaj też: Nowa metoda może zrewolucjonizować wykrywanie choroby Alzheimera
W ten sposób Palta uznała, że ci, którzy przyznawali się do umiarkowanego bądź częstego oglądania telewizji w połowie swojego życia doświadczali o 7% większego spadku funkcji poznawczych w ciągu kolejnych 15 lat, jeśli porównać ich rezultaty do uzyskanych przez tych, którzy mniej czasu spędzali przed TV. W ramach innego eksperymentu odnotowano, iż wzrost średniego dobowego oglądania telewizji o godzinę był związany ze zmniejszeniem objętości substancji szarej mózgu o 0,5%.
