Dane zebrane przez cztery różne teleskopy dostarczyły informacji na temat eksplozji supernowej, która miała miejsce około 19 600 lat świetlnych od Ziemi. Jej pozostałości zyskały miano G344.7-0.1 i stanowią główny obiekt badań opisanych na łamach The Astrophysical Journal.
Do przeprowadzenia analiz użyto danych obejmujących promieniowanie rentgenowskie (teleskop Chandra), podczerwone (teleskop Spitzera) oraz fale radiowe odebrane przez dwa różne instrumenty. Dzięki tym informacjom naukowcy byli w stanie lepiej zrozumieć, w jakich okolicznościach doszło do wystąpienia supernowej typu Ia.
Czytaj też: Pobliskie gwiazdy emitują nietypowe sygnały. Naukowcy przypuszczają, co za nimi stoi
Do ich powstawania może doprowadzić między innymi obecność białego karła oraz towarzyszącej mu gwiazdy. Kiedy pierwszy z tych obiektów zaczyna pochłaniać materię tworzącą drugi, prowadzi to do zwiększenia jego niestabilności i ostatecznie – wystąpienia potężnej eksplozji. Astronomowie chcieli jednak zrozumieć pozostałe okoliczności towarzyszące tego typu wydarzeniom – chociażby to, jakie pierwiastki się w nich tworzą.
G344.7-0.1 to tzw. supernowa typu Ia
Astronomowie szacują, że w momencie zaobserwowania G344.7-0.1 z Ziemi jej pozostałości miały już od 3000 do 6000 lat. Jako że większość tego typu obserwacji dotyczy znacznie młodszych „szczątków”, to badania w tej sprawie mogą okazać się przełomowe, dostarczając informacji na temat tego, co się dzieje z pozostałościami po supernowej typu Ia w kolejnych latach.
Czytaj też: Supernowa zaobserwowana ze szczegółami umożliwi powstanie systemu wczesnego ostrzegania
Fala uderzeniowa i niesione przez nią odłamki wytwarzają promieniowanie rentgenowskie. Same odłamki natrafiają też na opór ze strony otaczającego je gazu i za ich sprawą zwalniają, a nawet generują odwrotną falę uderzeniową, która powraca w kierunku wybuchu. Fala ta powoduje podgrzewanie odłamków, dzięki czemu świecą one w promieniach rentgenowskich. Na obrazach powstałych dzięki czterem różnych teleskopom widzimy między innymi rejony najwyższej koncentracji żelaza oraz krzemu.
