Grzyb z gatunku Cladosporium sphaerospermum wykazuje niezwykłe właściwości: jest w stanie pochłaniać promieniowanie, które byłoby zabójcze dla większości organizmów. Z tego względu naukowcy testują go w kontekście produkowania osłon chroniących astronautów.
Przebywając na powierzchni Ziemi jesteśmy chronieni zarówno przez promieniowaniem emitowanym przez naszą gwiazdę, jak i tym, które dociera w nasze okolice z odległej przestrzeni kosmicznej, W przypadku załogi Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ta ochrona funkcjonuje tylko po części, dzięki czemu astronauci mogliby pozostawać na ISS nawet przez rok. Znacznie większe niebezpieczeństwo czyha natomiast na śmiałków, którzy zapuszczają się na przykład na Księżyc, bądź (w przyszłości) na Marsa.
Czytaj też: Pies-robot wykrywa radioaktywne promieniowanie. Elektrownia w Czarnobylu ma nowego pracownika
Takie osoby będą potrzebowały skutecznej ochrony, a naukowcy mają pomysł na jej… wyhodowanie. Kluczową rolę odegrałyby w tym przypadku grzyby z gatunku Cladosporium sphaerospermum, które spotyka się w środowiskach zawierających duże ilości promieniowania. Grzyb ten nie tylko blokuje promieniowanie: dzięki niemu jeszcze lepiej się rozwija. Proces ten nosi miano radiosyntezy i stanowi swego rodzaju odpowiednik fotosyntezy.
W ciągu jednego roku, przeciętny człowiek na Ziemi pochłania około 6,2 mSv promieniowania, podczas gdy astronauta na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej jest wystawiony na kontakt z około 144 mSv. W przypadku trzyletniej misji na Marsa, astronauta już po roku miałby zgromadzone około 400 mSv promieniowania.
stwierdzili autorzy publikacji dostępnej w formie pre-printu
Grzyb z gatunku Cladosporium sphaerospermum występuje w środowiskach bogatych w promieniowanie
Aby przekonać się, czy Cladosporium sphaerospermum faktycznie może sprawdzić się w roli tarczy ochronnej, naukowcy wysłali go na ISS, gdzie prowadzili trwające 30 dni obserwacje. Zwracali uwagę nie tylko na ich rozwój, lecz również skuteczność, z jaką blokowały promieniowanie. Okazało się, że ilość promieniowania pod warstwą ochronną o grubości 1,7 mm była średnio o 2,17% niższa niż w przypadku grupy kontrolnej. Jeśli chodzi o tempo rozwoju, to było ono o 21% szybsze niż na Ziemi.
Czytaj też: Powstał „kosmiczny” keczup od firmy Heinz. Pomoże kolonizatorom Marsa, ale także i na Ziemi
Zdaniem autorów tej koncepcji, do wykreowania na Marsie środowiska podobnego pod względem ilości promieniowania do ziemskiego, konieczne byłoby stworzenie warstwy ochronnej mającej około 2,3 m grubości. Ten sam efekt można byłoby też osiągnąć z wykorzystaniem 3-metrowej warstwy tamtejszego regolitu. Różnica nie jest więc tak duża, jak można byłoby się tego spodziewać, ale być może uda się zwiększyć skuteczność Cladosporium sphaerospermum w zakresie ochrony przed promieniowaniem.
