Ciemne, chłodne wody, w których trudno o dostęp do pożywienia nie wydają się wymarzonym środowiskiem do życia. Gdyby jednak gąbki potrafiły mówić, to byłyby zupełnie innego zdania.
Badania, o których możemy poczytać na łamach Nature Communications sugerują, że ich autorzy byli zaskoczeni wszechobecnością gąbek zamieszkujących nieaktywne kominy wulkaniczne. Organizmy te są niezwykle ważne dla podwodnych ekosystemów, ponieważ zapewniają schronienie dla przedstawicieli innych gatunków.
Czytaj też: Oceaniczne dno jest wypełnione wieloma gatunkami, które nie są znane nauce
Przez długi czas nie było jasne, jakie gatunki gąbek można spotkać głęboko pod lodem Oceanu Arktycznego ani co wchodzi w skład jadłospisu tych zwierząt. Odpowiedzi na oba pytania okazały się co najmniej zaskakujące.
Po pierwsze, liczebność i różnorodność gąbek były naprawdę wysokie. Po drugie natomiast autorzy badań wykazali, że kluczową rolę w zdobywaniu przez nie pożywienia odgrywają symbiotyczne mikroby zdolne do żywienia się martwą materia organiczną. Jest to szczególnie fascynujące, gdy zdamy sobie sprawę, iż gąbki nie posiadają mięśni, narządów, a nawet układu nerwowego. Są jednak w stanie przetrwać dzięki współpracy z innymi.
Gąbki są w stanie przetrwać dzięki współpracy m.in. z bakteriami i archeonami
W ich porowatych ciałach schronienie znajdują między innymi bakterie i archeony. Mikroby mogą odpowiadać za 40% procent całkowitych gabarytów gąbek. W przypadku badań dotyczących Oceanu Arktycznego okazało się, iż większość tamtejszych gąbek należy do rodzaju Geodia, a ich średni wiek wynosi aż trzysta lat.
Czytaj też: Pozaziemskie istoty przypominające ludzi? Tak twierdzi naukowiec z Uniwersytetu w Cambridge
„Wyposażone” w mikroby, przede wszystkim w postaci bakterii, gąbki są w stanie zdobywać azot, węgiel oraz inne pierwiastki i związki przydatne w wytwarzaniu energii. Odkrycie tak dobrze funkcjonującego ekosystemu w warunkach, które wydają się skrajnie nieprzyjazne do życia jest ważne z kilku powodów. Pokazuje nam to, jak wiele miejsc i gatunków czeka jeszcze na odkrycie oraz jak mogłyby wyglądać pozaziemskie formy życia zdolne do przetrwania w miejscach potencjalnie nienadających się do funkcjonowania.
