Są miejsca na Ziemi, w których temperatury przez cały rok utrzymują się „na minusie”. Ale które z miast może się pochwalić takimi szczególnie skrajnymi wartościami?
Antarktydę rocznie odwiedza kilka tysięcy ludzi, a większość z nich stanowią uczestnicy misji badawczych prowadzonych na tym kontynencie. Gdyby jednak wziąć pod uwagę najzimniejsze i wysoce zaludnione miasta świata, to zwycięzcą byłby Jakuck. Mieszka tam około 336 tysięcy osób.
Czytaj też: Antarktyda niczym Śląsk. Na tamtejszym śniegu zbiera się coraz więcej sadzy
Temperatury w Jakucku osiągają nawet minus 60 stopni Celsjusza, choć tamtejsi mieszkańcy twierdzą, że czasami bywało chłodniej. Wśród mniej ludnych miejsc miano najchłodniejszego miasta świata przysługuje miejscowości Ojmiakon. Ta rosyjska osada liczy około 500 mieszkańców i w 1924 r. zmierzono tam minus 71,2 stopnia Celsjusza.
Odległość między Jakuckiem i Ojmiakonem jest całkiem spora, bo wynosi ponad 900 kilometrów, a przedostanie się z jednego do drugiego zajmuje około 21 godzin. Jeśli chodzi o przyczyny warunkujące występowanie tak niskich temperatur, to jedną z głównych jest kontynentalny charakter obu miast. Lądy nagrzewają się i ochładzają szybciej niż oceany, a dodatkowym czynnikiem napędzającym jest obecność grubej pokrywy lodowej. Za jej sprawą dochodzi do odbijania promieniowania słonecznego, które – zamiast bycia pochłanianym – trafia z powrotem w przestrzeń kosmiczną.
Wysokie ciśnienie nad kontynentami o dużej szerokości geograficznej charakteryzuje się stabilnym powietrzem, niską wilgotnością i czystym niebem, co skutkuje bardzo niskimi temperaturami powierzchniowymi. Dzieje się tak dlatego, że niska wilgotność i czyste niebo pozwalają promieniowaniu długofalowemu (podczerwonemu i mikrofalowemu) emitowanemu przez Ziemię dotrzeć do górnej części atmosfery i zostać wyemitowanym w przestrzeń kosmiczną, co skutkuje niskimi temperaturami na powierzchni.
Alex DeCaria, Millersville University.
Czytaj też: Jeziora na Marsie są czymś zupełnie innym? Zaskakujące wyjaśnienie wykrytych sygnałów
W Ojmiakonie efekt ten jest spotęgowany ze względu na stosunkowo dużą wysokość okolicznych łańcuchów górskich. W efekcie powstające tam „jeziora chłodnego powietrza” są chronione przed mieszaniem się z cieplejszym powietrzem.
