Amazonki znane z greckiej mitologii były świetnymi wojowniczkami, rzekomo zamieszkującymi tereny wokół Morza Czarnego. Tylko czy ich istnienie można w ogóle potwierdzić.
Współcześni historycy przez długi czas sądzili, że Amazonki, po raz pierwszy opisane przez Homera w VIII w. p.n.e., były wymysłem jego wyobraźni. Z czasem jednak archeolodzy zaczęli znajdować starożytne szkielety, najwyraźniej należące do kobiet-wojowniczek, pochowane w okolicach wspomnianej Scytii.
Czytaj też: Skąd archeolodzy wiedzą, gdzie prowadzić wykopaliska?
Czytaj też: Czy te dwie mongolskie wojowniczki stanowiły inspirację do Ballady o Mulan?
Czytaj też: Najstarsza bitwa Europy? Archeolodzy mają nową teorię
Scytowie mieli reputację pijących nadmierne ilości wina, spożywających sfermentowane mleko, a nawet… narkotyzujących się konopiami. Zamrożone ciała Scytów, które zachowały się w wiecznej zmarzlinie wykazały, że mieli oni skłonność do tatuowania swojej skóry wizerunkami zwierząt.
Amazonki zostały po raz pierwszy opisane przez Homera w VIII wieku p.n.e.
Kobiety-wojowniczki w wieku od 10 do 45 lat, których szczątki znaleziono w scytyjskich grobach, potwierdzają słowa Homera. Naukowcy dodają, iż lud ten – oparty na ciągłym przemieszczaniu się w stosunkowo niewielkich grupach – mógł wykorzystywać do walki nie tylko mężczyzn, lecz również kobiety. Te były zaangażowane militarnie także w innych kulturach na całym świecie, m.in. w starożytnym Rzymie, Egipcie czy Mezopotamii.
