Żyjące na pustyniach wielbłądy są w stanie przetrwać bez wody nawet przez kilka tygodni. Ich zdolność do magazynowania płynów od dawna fascynowała naukowców i właśnie poznaliśmy nowe fakty na ten temat.
O jakich „sztuczkach” wielbłądów wiedzieliśmy jak do tej pory? W tym gronie wymienia się między innymi sporych rozmiarów nosy zdolne do chwytania wody znajdującej się w powietrzu oraz charakterystyczny skład krwi ułatwiającej przetrwanie w warunkach ograniczonego dostępu do płynów. Wielbłądy mają też dość nietypowy zakres temperatury ciała, wynoszący od 31 do 41 stopni Celsjusza i umożliwiający ograniczenie pocenia się. W czasie spożywania płynów owe zwierzęta mogą w ciągu kilku minut bez problemu pochłonąć ponad sto litrów wody , która następnie powoli się wchłania do ich organizmów.
Czytaj też: Niektóre zwierzęta potrafią oddychać przez odbyt. Czy ludzie mogą zrobić to samo?
Z nowych badań, opisanych na łamach Communications Biology, wynika natomiast, że ważną rolę w funkcjonowaniu wielbłądów odgrywają nerki. Organy te prowadzą bowiem do zagęszczenia moczu do stopnia nieosiągalnego dla ludzi. Naukowcy wzięli pod uwagę nerki wielbłądów jednogarbnych (Camelus dromedarius), by porównać funkcjonowanie organów u odwodnionych i odpowiednio nawodnionych osobników.
Wielbłądy zawdzięczają swoją odporność na odwodnienie między innymi nietypowej ekspresji genów
Okazuje się, że między obiema grupami można zauważyć szereg różnic, również na poziomie ekspresji genów. U odwodnionych zwierząt geny te były odpowiedzialne za tłumienie cholesterolu występującego w nerkach. W efekcie nawodnione osobniki cechowały się większymi ilościami tego związku, podczas gdy te pozbawione wody – mniejszymi. Poza tym, geny odpowiedzialne za transport jonów i wody przez błony komórkowe ulegały większej ekspresji u odwodnionych wielbłądów.
Czytaj też: O ile podniosłaby się woda na Ziemi, gdyby wszyscy ludzie do niej weszli?
Co to oznacza w praktyce? Że jednym z ważniejszych elementów przetrwania wielbłądów bez wody jest supresja cholesterolu, co prowadzi do zatrzymywania większych ilości H2O w nerkach. Naukowcy chcą teraz przeprowadzić podobne analizy, ale odnoszące się do wielbłądzich mózgów. Poza tym, chcieliby wziąć pod lupę ekspresję genetyczną innych gatunków cechujących się długim funkcjonowaniem bez wody, takich jak gryzoń zwany jerboa.
