Chociaż szkło nadaje się do recyklingu, proces ten jest zwykle ograniczony do dużych kawałków, które można łatwo sortować. Ponieważ rozdzielanie mniejszych fragmentów jest zbyt czasochłonne, zwykle po prostu się je odrzuca. Nowy proces może jednak przekształcić je w użyteczny materiał.
Twórcy techniki opisują ją jako „substancję chemiczną, którą większość ludzi zna jako środek do udrażniania rur”. Ciecz ta może być wykorzystywana w produkcji szerokiej gamy produktów, takich jak opony, detergenty, pasty do zębów, a nawet nawozy uprawne. Jest również wykorzystywany do produkcji żelu krzemionkowego, będącego środkiem osuszającym zawartym w małych paczkach z urządzeniami elektronicznymi. Nie można go jednak przekształcić w szkło na skalę komercyjną.
Czytaj też: Jak ważny jest recykling baterii oraz akumulatorów
Ponieważ szkło składa się z około 70 do 75 procent krzemionki, która jest przekształcana w ciekły krzemian, proces ten powoduje niewielkie straty. Według Rhysa Piriego do wyprodukowania 1 kg żelu krzemionkowego potrzeba około 1,3 kg zużytego szkła. Technika ta wymaga również stosunkowo mało energii, w przeciwieństwie do tradycyjnych metod wytwarzania ciekłego krzemianu. Częściowo z tego powodu naukowcy szacują, że ich proces jest ponad 50 procent tańszy niż dotychczas stosowane.
[Źródło: newatlas.com]
Czytaj też: Węgiel z recyklingu został przetestowany w formie paliwa lotniczego
